Добры дзень, паважаныя гледачы! Сёння я знаходжуся на кубку па футболе паміж каманд инстытутаў Беларусі. Зараз каманды вітаюцца. А вось пачынаецца і сама гульня. Зараз капітан зборнай інстытута Полацкага Дзяржаунага Універсітэту дае пас свайму сябру па камандзе, які ў сваю чаргу, абайшоушы ахову саперніка забівае першы гол!Алё каманда Беларускага Дзяржаунага Універсітэту не спяшаецца здаваць пазіцыі. А што ў іх атрымаецца паглдзім пасля невялікай паўзы на тэлеканале ЛАД. (хоть что-то,но пригодится ;)
1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата, на якую ён бывае несправядліва асуджаны. 2) Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі. 3) Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі. 4) У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары. 5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго.
