Объяснение:
Қорықтар тізімі Қазақстан жерінде 10 қорық ұйымдастырылған.
Ақсу – Жабағалы қорығы.
1926 жылы ұйымдастырылды.Бұл – Қазақстандағы ертеден келе жатқан қорық.Қорық Оңтүстік Қазақстан облысының Талас Алатауы мен Өгем жотасында131,9 мың га жерді алып жатыр.Қорық төрт биіктік белдеуді қамтиды.1500 м биіктікке дейін төменгі белдеу өзіне тән,өсімдіктері менжануарлар дүниесі бар дала,
2000-2300 м биіктіктен субальпілі шалғыны жатыр.Бұл белдеуде төселіп өсетін Түркістан аршасынан басқа ағаш өсімдіктері жоқ.Ондатаутеке,ілбіс,
Наурызым қорығы.
1934 жылы ұйымдастырылған.Бұл Қостанай облысының Наурызым ауданында орналасқан.Мұның аумағы 191,4 мың га жерді алып жатыр.Қорықта көптеген көлдер бар,бетегелі тың дала қорғауға алынып зерттелуде,бұл көлдердің жағасында бұрыннан шоқ-шоқ қарағай сақталып келген.Қорық көлемінде Наурызымдағы Қарағай мен Тірсек орманы да кіреді.Ен оңтүстігіндегі сор топырақта қарағай сирек өскен.Қорықтағы сор топырақта алуан түрлі қайын ағаштар,тек Қиыр Шығыста ғана кездесетін малиус боката алмасының жабайы түрлері өседі.
Алматы қорығы.
1964 ұйымдастырылған.Аумағы 71,7 мың га жуық ,әр түрлі ландшафт зоналарында жатыр.Бұған мәңгі қар мен мұз жамылған,беткейлері шөптер мен ағашқа бай Іле Алатауы мен жағасында құмды шөлі бар Іле өзенінің атақты «Әнші тауы» Аққұм-Қалқан (биіктігі 100 м) жатады.Көктеректі нудан тұратын жапырақты ормандары,долана,жабайы алма,өрік ағаштары 1800-2000 м биіктікке дейін көтеріледі.
Қорғалжын қорығы.
1968 жылы ұйымдастырылған.Қорық Ақмола облысының 259 мың га жерін алып жатыр.Оған тың даланың ( 38 мың га) қол тимеген,түрен түспеген жерлері ,сондай –ақ Қорғалжын және Теңіз (199 мың га) көлдері кіреді.Бұл жерлер дүние жүзілік маңызы бар су қоймасы мен жайылымдар тізіміне енгізілген.
Қорықтын жануарлар дүниесі дала зонасына тән.
Сүтқоректілердің 41 түрі,құстардың 299 түрі,балықтың 14 түрі,өсімдіктің 343 түрі кездеседі.Олар: суыр,дала алақоржыны,су егеуқұйрығы,қос аяқтар.Құстың 120 түрі ұя салады.Көл жиегінің қара суларында үйрек,қаз және басқа суда жүзетін құстар сансыз көп.Теңіз көлінде мыңдаған қоқиқаз ұя салады,көктем кезінде көптеген су құстары жиналады.Бұл қорық дүние жүзіне әйгілі болып отыр.Ол ЮНЕСКО – ның тізіміне ерекше қорғалатын батпақты- шөлді ландшафт ретінде енген.
Барсакелмес қорығы.
1939 жылы ұйымдастырылған,жалпы көлемі 160,8 мың га,ондағы мақсат жалпы табиғат кешендерінен қатар саны азайып бара жатқан ақбөкен мен қарақұйрықты қорғау болды.Бұрын Аралда жоғары сатыдағы өсімдіктердің 257 түрі өссе,соңғы кезде олардың саны тіпті азайып,кейбіреулері жойылып кету қаупінде,негізі қорғалатын аңдар : ақбөкен,қарақұйрық және құлан.
Марқакөл қорығы
1976 жылы ұйымдастырылған.Қорық солтүстігінде Қазақстан Алтайының Күршім жотасы мен оңтүстігінде теңіз деңгейінен 1440 м биіктіктегі Азутау жотасы аралығындағы аса әсем Марқакөл шегінде орналасқан.Қорықтың жалпы ауданы 75 мың га,оның 44 мың көл айдыны құрайды.Өкінішке орай шығысында 1,5 мың га жер көлдің аса маңызды бөлігі бола тұрса да қорыққа енбеген.
Үстірт қорығы.
1984 жылы ұйымдастырылға,Республика ең жас қорықтарының бірі.Ауданы 223,3 мың га .Республикадағы ең үлкен бұл қорық Үстірт жерінде орналасқан.Қорықта сүтқоректілердін227,құстардың 11,өсімдіктің 261 түрі кездеседі.Қорықты ұйымдастырудағы мақсат Қазақстандағы Қызыл кітапқа тіркелетін шөл зонасындағы 12 түрлі аң мен құстарды қорғау мен сақтау.Жануарлар арасындағы қорғауға жататыны:жабайы қойдың ерекше түрі – ұстірт муфлоны,қарақұйрық,ұзын тікенді кірпі ,жұпар күзең.төрт жолақты қара шұбар жылан.Құстардан ұялайтыны қарабауыр шіл,кекілік,ителгі,шөл кекілігі.
Батыс Алтай қорығы.
1992 жылы ұйымдастырылған,ауданы 56 мың га.Қорық Шығыс Қазақстан облысы Глубокие ауданында орналасқан.Алтай тауы жүйесінің Қазақстан бөлігінің солтүстік –батыс жағын,Холзун,Көксу және Иванов жоталары қамтиды.Батыс Алтайға тән өсімдік жамылғысының бірнеше типі (қылқан жапырақты ормандар,субальпі және альпі шалғындары ) сақталған.
Алакөл қорығы.
1998 жылы ұйымдастырылған,ауданы 197,1 мың га .Қорық Алматы облысындағы Алакөл ауданында орналасқан.Атыраулық сулы- батпақты ландшафтылары қорғалған.Құстардың 257 түрі (олардың 12 –сі «Қызыл кітапқа » енген),өсімдіктердің 270,сүтқоректілердің 21,қосмекенділердің 2 ,бауырымен жорғалаушылардың 3 түрі бар.
Қорықтың негізгі мақсаты Алакөл жүйесіне енетін көлдерде мекендейтін су құстарын (аққу,реликт шағала,қаз ,тырна жәнет.б.) қорғау.
Қаратау қорығы.
2004 жылы ұйымдастырылған,көлемі 34,3 мың га.Қорық шөлді ланшафты зонаның қоңыржай белдеуіндегі таулы жерінде орналасқан.Қорықты құру себебі – аймақтың эндемикалық өсімдіктерін сақтау үшін және Қаратау жотасы Республикада саны бойынша көне Жерорта теңіздік өсімдік элементерін таралуы жағынан бірінші орынды алды.
Қорық та 1500 өсімдік түрін, жануарлар дүниесін омыртқалылардың 227 түрін,соның ішінде сүтқоректілердің 42 түрін, құстардың 114 түрі,балықтың 3,қосмекенділердің 3 түрі ,бауырымен жорғалаушылардың 16 түрі
1.Ферменттердің жалпы қасиеттері.
2.Ферменттің активтік орталығы
3.Ферменттердің қазіргі атаулары мен жіктелуі
Ферменттер тірі клеткаларда пайда болатын және организмдегі биохимиялық процесстерді жылдамдататын белок тектес биологиялық катализаторлар. Олар организмдегі жекелеген химиялық процесстердің жүруін және бүкіл зат алмасу процесстерін тездетеді.
Фермент деген терминді ғылымға 19-ғасырдың басында Я.Б.Ван Гельмонт деген химик енгізген. Бұл сөз латынның Ферментацио-газ бөле отырып ашу деген сөзінен шыққан. Сонымен бірге әдебиетте энзим деген сөз де қолданылады. (эн-ішінде, зиме-ашытқы ) Ферменттерді зерттейтін ғылым саласын энзимология деп атайды.
Ферменттер клетканың тек белгілі бір аудандарында ғана шоғырланған, мысалы тыныс алу ферменттері митохондрияда , белок синтезіне қатысты ферменттер рибосомада шоғырланған.
Ферменттер белок тектес заттар болғандықтан белоктарды бөліп ал әдістерін ферменттерге де қолданылады. (Диализ, тұндыру, хроматография, электрофорез.)
Ферменттер химиялық табиғаты жағынан – белоктық заттар. Ферменттердің тездеткіштік қасиеті оның молекуласында белок барлығына байланысты.
Ферменттер де белоктар тәрізді қарапайым және күрделі болып екі топқа бөлінеді.
Қарапайым ферменттердің молекуласы тек қана белоктардан тұратын бір компонентті ғана болады. Бұларға жататындар- рибонуклеаза, пепсин, амилаза.
Күрделі ферменттердің молекуласы 2 компоненттен тұрады.Белоктық бөлігін апофермент ал белоксыз бөлігін кофермент деп атайды.
Биохимиялық реакцияларда коферменттер 2 түрлі қызмет атқарады.
олар ферменттің активті орталығын қалыптастырады.Жекелеген атомдарды бір субстраттан екіншісіне тасымалдауға қатысады.
Ферменттердің аса тұрақсыздығына байланысты әсері де көптеген факторларға тәуелді келеді. Температураның әсері. Ферменттің ең жоғары активтігі 36-400С байқалады.
Ортаның рН –ның әсері. Әрбір ферменттің өте жоғары
активтік көрсететін қолайлы рН аймағы бар. Мысалы, пепсин рН-1,5 – 2,5; трипсин рН –8, 0-9,0, сілекей амилазасы рН- 6,9 –7,0, уреаза рН – 7, 2-8,0 болғанда ең жоғары активтік көрсетеді.
Талғампаздығы іріктеушілігі. Әрбір фермент, құрылысы жағынан ұқсас тек белгілі – бір субстратқа, немесе заттар тобына ғана әсер етеді. Мәселен, уреаза ферменті бір ғана несеп кәрінін ыдырау реакциясын катализдейді. Ферменттің талғаушылық қасиетінің биологиялық маңызы өте зор, өйткені ферменттер осындай қасиетінің арқасында зат алмасу процесін реттеп отырады. Ферменттің активтігін ортада әртүрлі қоспалардың болуына байланысты. Ферменттің активтігін жоғарылататын заттарды активаторлар, ал баяулататындарды немесе тежейтіндерді ингибиторлар / бөгегіштер деп атайды. Активаторлар ферментативтік реакциялардың жылдамдығын арттырады. Активаторлар талғаулы/ специфические/ және талғаусыз / неспецифические/ болып екіге бөлінеді. Бөгегіштер ферментативтік реакцияларды ішінара, немесе толық тежейді. Талғаулы бөгегіштерге антиферменттер – антипепсин, антитрипсин және т.б жатады. Талғаусыз бөгегіштерге ферменттердің улы заттары /НСN, KCN, NaCN/, ауыр металдардың иондары, сульфидтер және т.б жатады.
Ферменттердің активтігін өлшеу. Ферменттердің активтігі өте жоғары. Олардың шапшандатқыш активтігін сипаттау үшін, «айналым саны» деген ұғым қолданылады. «Айналым саны» деп І моль ферменттің әсерінен І минут уақытта өзгеріске ұшырайтын субстраттың мөлшерін/ моль санымен есептегенде/ айтады. Мысалы, кейбір таза ферменттің «айналым саны» мынандай :
КаталазаН2025 000 000
ПепсинКазеин 40000
Ферменттің активтік орталығы деп оның молекуласының субстратпен түйісетін бөлігін айтады. Реттегіш орталық активтік орталықтан едәуір қашықтықта орналасады. Аллостерлі ферменттер реттегіш орталығы арқылы модулятордың / эффектордың/ молекуласымен байланысқа түседі.
Ферменттердің қазіргі атаулары мен жіктелуін 1961ж Халықаралық биохимиялық Одақтың Комиссиясы бекіткен.
Жаңа жіктеу бойынша бізге белгілі ферменттердің барлығы алты класқа бөлінеді :
Оксидоредуктаза – сутегінің атомдарын немесе электрондарды бөліп және қосып алу арқылы субстраттың тотығу – тотықсыздану процесін үдететін фермент.Трансфераза – атомдардың түрліше топтарының тасымалдану реакциясын катализдейтін фермент.Гидролаза – заттардың түрліше топтарының гидролизіне қатысатын фермент.Лиаза – еселенген байланысты түзе немесе бұза отырып, түрлі атомдар тобын қосып немесе ажыратып алу реакциясын катализдейтін фермент.Изомераза –изомеризация реакциясын катализдейтін фермент.Лигаза /синтетаза/ – АТФ энергиясының есебінен түрлі заттардың синтезделу реакциясын шапшандататын фермент.