Объяснение:
Қорықтар тізімі Қазақстан жерінде 10 қорық ұйымдастырылған.
Ақсу – Жабағалы қорығы.
1926 жылы ұйымдастырылды.Бұл – Қазақстандағы ертеден келе жатқан қорық.Қорық Оңтүстік Қазақстан облысының Талас Алатауы мен Өгем жотасында131,9 мың га жерді алып жатыр.Қорық төрт биіктік белдеуді қамтиды.1500 м биіктікке дейін төменгі белдеу өзіне тән,өсімдіктері менжануарлар дүниесі бар дала,
2000-2300 м биіктіктен субальпілі шалғыны жатыр.Бұл белдеуде төселіп өсетін Түркістан аршасынан басқа ағаш өсімдіктері жоқ.Ондатаутеке,ілбіс,
Наурызым қорығы.
1934 жылы ұйымдастырылған.Бұл Қостанай облысының Наурызым ауданында орналасқан.Мұның аумағы 191,4 мың га жерді алып жатыр.Қорықта көптеген көлдер бар,бетегелі тың дала қорғауға алынып зерттелуде,бұл көлдердің жағасында бұрыннан шоқ-шоқ қарағай сақталып келген.Қорық көлемінде Наурызымдағы Қарағай мен Тірсек орманы да кіреді.Ен оңтүстігіндегі сор топырақта қарағай сирек өскен.Қорықтағы сор топырақта алуан түрлі қайын ағаштар,тек Қиыр Шығыста ғана кездесетін малиус боката алмасының жабайы түрлері өседі.
Алматы қорығы.
1964 ұйымдастырылған.Аумағы 71,7 мың га жуық ,әр түрлі ландшафт зоналарында жатыр.Бұған мәңгі қар мен мұз жамылған,беткейлері шөптер мен ағашқа бай Іле Алатауы мен жағасында құмды шөлі бар Іле өзенінің атақты «Әнші тауы» Аққұм-Қалқан (биіктігі 100 м) жатады.Көктеректі нудан тұратын жапырақты ормандары,долана,жабайы алма,өрік ағаштары 1800-2000 м биіктікке дейін көтеріледі.
Қорғалжын қорығы.
1968 жылы ұйымдастырылған.Қорық Ақмола облысының 259 мың га жерін алып жатыр.Оған тың даланың ( 38 мың га) қол тимеген,түрен түспеген жерлері ,сондай –ақ Қорғалжын және Теңіз (199 мың га) көлдері кіреді.Бұл жерлер дүние жүзілік маңызы бар су қоймасы мен жайылымдар тізіміне енгізілген.
Қорықтын жануарлар дүниесі дала зонасына тән.
Сүтқоректілердің 41 түрі,құстардың 299 түрі,балықтың 14 түрі,өсімдіктің 343 түрі кездеседі.Олар: суыр,дала алақоржыны,су егеуқұйрығы,қос аяқтар.Құстың 120 түрі ұя салады.Көл жиегінің қара суларында үйрек,қаз және басқа суда жүзетін құстар сансыз көп.Теңіз көлінде мыңдаған қоқиқаз ұя салады,көктем кезінде көптеген су құстары жиналады.Бұл қорық дүние жүзіне әйгілі болып отыр.Ол ЮНЕСКО – ның тізіміне ерекше қорғалатын батпақты- шөлді ландшафт ретінде енген.
Барсакелмес қорығы.
1939 жылы ұйымдастырылған,жалпы көлемі 160,8 мың га,ондағы мақсат жалпы табиғат кешендерінен қатар саны азайып бара жатқан ақбөкен мен қарақұйрықты қорғау болды.Бұрын Аралда жоғары сатыдағы өсімдіктердің 257 түрі өссе,соңғы кезде олардың саны тіпті азайып,кейбіреулері жойылып кету қаупінде,негізі қорғалатын аңдар : ақбөкен,қарақұйрық және құлан.
Марқакөл қорығы
1976 жылы ұйымдастырылған.Қорық солтүстігінде Қазақстан Алтайының Күршім жотасы мен оңтүстігінде теңіз деңгейінен 1440 м биіктіктегі Азутау жотасы аралығындағы аса әсем Марқакөл шегінде орналасқан.Қорықтың жалпы ауданы 75 мың га,оның 44 мың көл айдыны құрайды.Өкінішке орай шығысында 1,5 мың га жер көлдің аса маңызды бөлігі бола тұрса да қорыққа енбеген.
Үстірт қорығы.
1984 жылы ұйымдастырылға,Республика ең жас қорықтарының бірі.Ауданы 223,3 мың га .Республикадағы ең үлкен бұл қорық Үстірт жерінде орналасқан.Қорықта сүтқоректілердін227,құстардың 11,өсімдіктің 261 түрі кездеседі.Қорықты ұйымдастырудағы мақсат Қазақстандағы Қызыл кітапқа тіркелетін шөл зонасындағы 12 түрлі аң мен құстарды қорғау мен сақтау.Жануарлар арасындағы қорғауға жататыны:жабайы қойдың ерекше түрі – ұстірт муфлоны,қарақұйрық,ұзын тікенді кірпі ,жұпар күзең.төрт жолақты қара шұбар жылан.Құстардан ұялайтыны қарабауыр шіл,кекілік,ителгі,шөл кекілігі.
Батыс Алтай қорығы.
1992 жылы ұйымдастырылған,ауданы 56 мың га.Қорық Шығыс Қазақстан облысы Глубокие ауданында орналасқан.Алтай тауы жүйесінің Қазақстан бөлігінің солтүстік –батыс жағын,Холзун,Көксу және Иванов жоталары қамтиды.Батыс Алтайға тән өсімдік жамылғысының бірнеше типі (қылқан жапырақты ормандар,субальпі және альпі шалғындары ) сақталған.
Алакөл қорығы.
1998 жылы ұйымдастырылған,ауданы 197,1 мың га .Қорық Алматы облысындағы Алакөл ауданында орналасқан.Атыраулық сулы- батпақты ландшафтылары қорғалған.Құстардың 257 түрі (олардың 12 –сі «Қызыл кітапқа » енген),өсімдіктердің 270,сүтқоректілердің 21,қосмекенділердің 2 ,бауырымен жорғалаушылардың 3 түрі бар.
Қорықтың негізгі мақсаты Алакөл жүйесіне енетін көлдерде мекендейтін су құстарын (аққу,реликт шағала,қаз ,тырна жәнет.б.) қорғау.
Қаратау қорығы.
2004 жылы ұйымдастырылған,көлемі 34,3 мың га.Қорық шөлді ланшафты зонаның қоңыржай белдеуіндегі таулы жерінде орналасқан.Қорықты құру себебі – аймақтың эндемикалық өсімдіктерін сақтау үшін және Қаратау жотасы Республикада саны бойынша көне Жерорта теңіздік өсімдік элементерін таралуы жағынан бірінші орынды алды.
Қорық та 1500 өсімдік түрін, жануарлар дүниесін омыртқалылардың 227 түрін,соның ішінде сүтқоректілердің 42 түрін, құстардың 114 түрі,балықтың 3,қосмекенділердің 3 түрі ,бауырымен жорғалаушылардың 16 түрі
Қазақстанда қазіргі уақытта 10 қорық ұйымдастырылған.
1Ақсу-Жабағылы мемлекеттiк табиғи қорығы 1926131 934 Түркістан облысы және Жамбыл облысы 2Алматы мемлекеттiк табиғи қорығы 193171700 Алматы облысы 3Наурызым мемлекеттiк табиғи қорығы 1931191381 Қостанай облысы 4Барсакелмес мемлекеттiк табиғи қорығы 1939160826 Қызылорда облысы 5Қорғалжын мемлекеттiк табиғи қорығы 1968543171Ақмола облысы және Қарағанды облысы 6Марқакөл мемлекеттiк табиғи қорығы1976102979 Шығыс Қазақстан облысы 7Үстірт мемлекеттiк табиғи қорығы 1984223 342 Маңғыстау облысы 8Батыс Алтай мемлекеттiк табиғи қорығы 199286122 Шығыс Қазақстан облысы 9Алакөл мемлекеттiк табиғи қорығы 199865217,9 Алматы облысы және Шығыс Қазақстан облысы 10Қаратау мемлекеттiк табиғи қорығы 200434300Түркістан облысы
гадюки и есть змеи кировской области
Это крупная змея, со средней длиной тела 80-90 см, однако встречаются и особи около полутора метров в длину. Верхняя часть тела змеи оливковая, бурая, черная или серая, чаще всего с черными пятнами, которые порой располагаются в шахматном порядке, а так же с большими оранжевыми пятнами, которые располагаются на границе шеи по бокам головы. Часто встречаются особи, у которых разбросан по всей поверхности тела сетчатый узор, который образован темными и светлыми краями чешуи. Брюшная сторона тела черноватая, белая или серая.
Распространен обыкновенный уж в Европе, за исключением северной части Великобритании, Ирландии, Северной части Скандинавии. Из девяти подвидов на территории России встречаются три подвида. Обитает уж чаще всего по берегам стоячих и текучих водоемов, включая морские побережья и рисовые поля. Очень хорошо ныряет и плавает, ужа часто можно встретить далеко в море. В горы может подниматься на высоты до 2000-2500 метров над уровнем моря. В качестве укрытия использует кучи камней и хвороста, пустоты под корнями, норы грызунов. Также его можно встретить и поблизости от человеческого жилья. Пик активности обыкновенного ужа приходится на период с марта по ноябрь. Питается эта змея в большей степени земноводными, а так же ящерицами и редко рыбой. Так же в пищу может пойти и небольшие птицы и млекопитающие, причем не важна кто станет обедом для змеи. Кто бы это ни был, он будет проглочен живьем.
В период спаривания ужи образуют скопления по нескольку десятков особей. Известны случаи коллективных кладов, когда случается мало подходящих мест для откладки яиц. Одна самка откладывает в среднем от 4 до 40 вытянутых крупных яиц. Молодняк появляется на свет в августе-сентябре.уж