Орман – жер бетіндегі табиғи қорлардың, оның ішінде өсімдіктер жамылғысының басты бір типі. Құрамында бір-біріне жақын өскен ағаштың бір немесе бірнеше түрлері бар табиғи кешен. Құрамы мен өсуіне қарай мәңгі жасыл, қылқанды, ақшыл қылқанды, күңгірт қылқанды, жапырақты, ұсақ жапырақты, жалпақ жапырақты,тропиктік, муссондық, мангрлық және т.б. ормандар деп бөледі. Орманның құрылымы ортаның физикалық-географиялық жағдайларына, өсімдіктердің түрлік құрамы мен биологиялық ерекшеліктеріне байланысты болады. Ол топырақ түзілуіне, климатқа, ылғал айналу процесіне және т.б. әсері көп, тропосферамен өзара белсенді әрекетте болады да, оттек пен көміртектің алмасу деңгейін анықтайды . Құрлықтың 27%-ынан астамын алып жатқан орман — географиялық ландшафт элементі. Орманда ағаш, бұта, шөптесін өсімдіктер, мүк, қына, т.б. өседі
Каждое цветковое растение имеет органы: корень, стебель, лист, цветок и плод. Благодаря корню, стеблю, листьям растение питается. Поэтому корень, стебель, лист называются органами питания. При цветков и плодов растение может размножаться. Другими словами: цветок и плод называются органами размножения. Цветковые растения легко разделить на три формы - это деревья, кустарники и травы. К деревьям и кустарникам относятся многолетние растения с деревянистыми стеблями (например, орех). Травы имеют сочные и зелёные травянистые стебли, которые в свою очередь бывают однолетние, двудольные и многолетние. Самое яркое явление в природе - это созревание семян и плодов, которое приходится на осень, поэтому осень в сельском хозяйстве - самая горячая пора сбора и сохранения урожая. Причём необходимо не только собрать урожай, но и обеспечить семенами посевы на будущий год. Распространяются плоды и семена путём разбрасывания, при ветра, воды, птиц и зверей. Попадая в благоприятные условия, семена прорастают и дают начало новым растениям.