"Плач" деревьев (плач растений) — это явление при котором у деревьев начинает вытекать сок (происходит это весной, а иногда даже летом).
Объяснение:
В чём выражается? "Плач" деревьев выражается в вытикание сока из повреждённого места растения (сломать веточку, пробить дырочку в коре, срубить полностью дерево (тогда сок выделяться будет даже из пня)). Сок — это "сладкая вода", которая образуется зимой, ведь растения накапливают в себе углеводы, к тому же зимой вода в растениях будто "застывает", а к весне начинает довольно быстро перемещаться из-за чего возникает такая реакция.
Для чего это нужно? Ну, начнём с того, что без повреждения, дерево "плакать" не будет, поэтому просто так вытекающую жидкость мы не увидим. Готовясь к зиме, корень впитывает воду полезные вещества, которые весной будет перемещать по дереву (летом это происходит из-за повышенной влажности, но в отличии от весны это происходит не всегда (весной каждый год, летом не каждый (как повезёт))). Когда приходит весна, становится тепло, появляются почки и на выживание растения повышается, оно начинает перемещать запасённую жидкость и полезные "ресурсы" и делает это быстрее чем зимой. Соответственно, нужно это для восстановления после зимы и развития почек.
Антропогендік фактор (грек. anthropos – адам, genos – тегі, пайда болуы, лат. faktor – іс-әрекет) – адамның барлық тірі организмдердің мекен ортасы ретіндегі табиғатты өзгертуіне әкеп соғатын немесе олардың тіршілігіне тікелей әсер ететін сан алуан әрекеттері. Антропогендік факторға қоршаған ортаға адамның тигізген іс-әрекетінің нәтижесінде атмосфера, өзен-көл және мұхит құрамының өзгеруі, сондай-ақ технология қалдықтар мен радиоактивтік заттардың әсерінен топырақтың ластануы, сөйтіп, жалпы экожүйенің құрамы мен құрылысының бұзылуы жатады. Қазіргі кезде адамның іс-әрекетінің кең көлемде бүкіл биосфераға ерекше әсер етуі жер шарының барлық аймақтарында айқын байқалуда. Бүкіләлемдік бақылау институтының (АҚШ, Вашингтон қ.) мәліметтері бойынша табиғи орта жылдан-жылға нашарлап барады. Интернет жариялаған негізгі мәліметтерде жыл сайын 16,8 млн. га тропиктік ылғалды орман жойылатыны, жерді дұрыс пайдаланбау салдарынан жыл сайын 6 млн. га шөл пайда болатыны, қышқыл жаңбырдан 50 млн. га орманның зақымдалғаны, жыл сайын біздің планетамызда жыртылатын жердің 26 млрд. т құнарлы қабаты жойылатыны, өсімдіктердің 25 – 30 мың түрі жойылып кету қаупінде тұрғаны атап көрсетілген. Кейінгі кезде атмосфераға жыл сайын 400 млн. т күкірт диоксиді, азот және көміртек оксид|оксидтері, қатты бөлшектер шығарылатыны анықталды. Қазақстанда Арал өңірінің, Семей жерінің, Балқаш маңының, Каспий алқабының экол. апатты аймақтарға айналуына Антропогендік факторлар негіз болып отыр.[1]
