Азан шақырып ат қою. Бала өміріне мән беру«Төлеген деп қойыпты ұлдың атын Жұрт жиып Сансызбай деп атын қойды.» Ат қою тарихынан айтуҚазақ халқының ат қоюға аса үлкен мән бергендігі. Қазір балаға ат таңдауда шеттілдік аттарға үйірсектік.
Сүйінші Қуанышты жеткізген адамға берілетін сый-сияпат, жоралғы «Қыз жақпай өз еліңнен жүрсе саған Төлеген сүйінші бар енді маған» Саудагер сұлу қыз туралы хабар айтады. Бата Игі тілек, алғыс
1. Төлегенге анасы ның бата беруі
2 Сансызбайға Базарбай мен Шегенің бата беруіБатаның түрлері: Ақ бата, сертті бата, теріс бата
Теріс бата Қолды теріс қаратып айтылатын қарғыс түрі. «Егер де біреуің қошемет қылып ерсең мен тұзыма салып, теріс батамды беремін» (69-бет)
Төлегеннің Жібек еліне кетуіне риза болмауыӘмірге ара түскен Абайға әкесі Құнанбайдың теріс бата бергені
Бата аяқ Екі жақ уәделескен соң, жігіт тің әкесінің беретін сыйы«Осының бәрін бата аяққа берсем де құда болармын»Қыз Жібек сөйлеспеген кездегі Төлегеннің ойы
Қалыңдық ойнау Күйеу жігіттің қалыңдығымен жасырын кездесіп жүруі«Төлеген үш ай қалыңдық ойнап, бір күні еліне қайтпақ болып ...»
Түс көру Ұйқы кезінде елестеген әр түрлі көрініс бейне «Мен бүгін бір түс көрдім, түсімде жаман іс көрдім» «Түсімде бір топ қарға көрдім,- дейді Соңынан бір тұйғының ердім «дейді.» Жібек түс көр генін айтып же ңгесін Төле ген ге жіберген тұсы. Сансызбай Қоренге қарсы шығар сәті Жеңгесін Жібектіңа тын ата мауы аттер геу салты Қазақ тілінде табу екені еске түсіріледі.
Арыздасу Бұл өмірден өтіп бара жатқан адам соңғы сағатында туған –туысқандарымен, бала-шағасымен соңғы рет тілдесіп, олармен қоштасады. Қатесі болса кешу сұрайды. Аманатын кейінгілерге айтып кетедіЕш жаманға қор қыл май. Өзің бір алып сүйгейсің Әуелеп ұшқан алты қаз
Етің шекер, сорпаң бал. Төлегеннің өлер кезіндегі соңғы сөзі.
Естірту Біреудің дүние салғанын жақындарына естірту «Жол тосып Қосабада жатып алдым Біреуді мергендікпен атып алдым» Бекежан арада 8 жыл өткен соң Жібекке естіртеді Қарашаштың өлімін Жирен шеге, Шоқан ның өлімін Шыңғысқа естірткен естіртулермен байланыстырылады.
Жұбату Қайғылы адамға күш беру үшін айтылатын сөз «Айналайын, Сансызбай көлге біткен құрағым» Шегенің Сан сызбайға ағасының өліміне қинал ғанда айтқан жұбаныш сөзі.
Жоқтау Қазаға ұшыраған адамның артында қалған жақындарының қайғылы сарынмен айтатын зары, мұң сөзі
«Жайықтың суы ылай –ай
Көр болды көзім жылай –ай
Төлеген сынды мырзадан
Айырдың өзің, құдай-ай» А. Байтұрсынұлының «23 жоқтау» жинағы және тарихтағы жоқтаулар туралы айтылды.
Әмеңгерлік Халқымыздың бұрынғы салты бойынша күйеу қайтыс болғанда оның жесірі “ерден кетсе де, елден кетпек жоқ”, “аға өлсе, іні мұра” деген қағидамен әмеңгерлік жолмен күйеуінің аға не інісінің біреуіне өзінің таңдауы бойынша тұрмысқа шығады. Сансызбай аға аманатын орындап, Жібекпен қосылады
Объяснение:
ұзақ болсада ответ осы.
Различные виды искусства отличаются прежде всего изображения, материалом, который используют авторы: в живописи – краски, в музыке – звуки, в танце – движение, в театральной постановке – игра актеров, а в литературе – слово. Являясь порождением мышления человека, слово обращается прежде всего к нашему разуму, воображению (а не к органам чувств: зрению, слуху) . Слово требует особых интеллектуальных усилий, активного читательского воображения. Литература ― искусство слова, которое отличается от других искусств своим материалом. Слово в чем-то ограничивает наше восприятие, а живопись, скульптура, музыка универсальны. С одной стороны, это недостаток литературы, но с другой ― ее достоинство, т. к. слово может передавать и пласт. , и звук. , и динамич. образ. С слово можно описать и портрет, и пейзаж (описательная функция) . Слово может передать звучащую музыку, может передать только общее впечатление от музыки. Слово в литературе также может передавать динамику, воссоздавать какой-то динамический ряд. Тогда слово выступает в повествовательной функции. Слово ― важнейший элемент конструирования художественного образа в литературе, законченная смысловая единица. В отличие от остальных видов искусства (живописи, скульптуры, музыки, танца и др.) , обладающих непосредственно предметно-чувственной формой, творимой из какого-либо материального объекта (краска, камень) или действия (движение тела, звучание струны) , Литература создаёт свою форму из слов, из языка, который, имея материальное воплощение (в звуках и опосредованно — в буквах) , действительно постигается не в чувственном восприятии, а в интеллектуальном понимании. Т. о. , форма Литература включает в себя предметно-чувственную сторону — определённые комплексы звуков, ритм стиха и прозы (причём, эти моменты воспринимаются в той или иной мере и при чтении «про себя») ; но эта непосредственно чувственная сторона литературной формы приобретает реальное значение лишь в её соотношении и взаимодействии с собственно интеллектуальными, духовными пластами художественной речи.
надеюсь я
Объяснение:
++++++++++++++++++++++