Сына жазуы, шумер жазуы – б.з.б. 4 – 3-мыңжылдықтарда Алдыңғы Азияда кең тараған көне жазу түрі. Сына тәріздес сызықшалардың үйлесімді жиынтығы болып табылатын мұндай жазуларды шумерлер, аккадтықтар, эламдықтар, хурриттер қолданған. Шумерлердің 4-мыңжылдықтың 1-жартысынан 3-мыңжылдықтың басына дейін Тигр мен Евфрат өзендері бойын мекендеген тайпалар екені туралы деректер осы сына жазбаларында сақталған.
Сына жазуының нақты пайда болу мерзімі белгісіз, шамамен б.з.б. 4-мыңжылдықта қолданыста болған. Сына жазуы парсы жерінен және Месопотамия өңірінен табылған, олардың таңбалары бір-біріне өте ұқсас. Зерттеушілердің пікірінше, алғаш бұл жазу сына тәрізді болмаған, таңбаларда түрлі деректі, дерексіз бейнелер салынған. Алғаш 1621 ж. Италия саяхатшысы Пьетро делла Валле сына жазуын зерттесе, 1684 ж. Эгелберт Кемпфор көне парсы жазуының көшірмелерін жариялап, сына жазуы атауын алғаш ғылыми айналымға енгізді. Сондай-ақ дат ғалымы К.Нибур Персопольдағы жазуларды (1765 ж.), Г.Роулинсон мен Э.Хинкс парсы жеріндегі жазуларды қағазға түсірген. Парсы жерінен табылған сына жазуын Г.Гротефенд зерттеді, ол сөздердің көне парсы тіліндегі айтылуын ескере отырып, олардың айтылуы мен жазылуын салыстырды. Көне парсы жазулары қазіргі Шираз қаласына жақын маңдағы Дариуш (Дария) пен Хашуариш (Ксеркс) сарайлары қалдықтарын аршу кезінде түсіріліп алынған.
А Скрипа была только мама и несколько братьев и сестер. Папы у Скрипа не было, он был убит мальчишками из рогатки.
Мама Скрипа старалась как могла, постоянно летала за комарами и мошками и стрижата быстро росли.
Скрип первым стал проявлять любопытство и заинтересовался вопросом есть ли в мире что-то кроме норы? Он чуть не выпал из норки, но вовремяпоявилась мама и наказала сыночка.
Но вот пришло несчастье маму Скрипа утащил сокол, когда стрижи отбивались от этого своего врага.
Холодно и голодно стало стрижатам, но стая не бросила их. Выкормили, отогрели. И пришло время учиться летать.
Вожак стрижей подтащил маленького Скрипа к краю норки и вытолкнул наружу. Скрип сперва перепугался, но быстро полетел, и вся стая стрижейподгоняла его.
Скрип немного боялся упасть, особенно когда увидел воду под собой, но вскоре освоился и даже полетел в облако.
Так долго в тот день летал Скрип, что потерял свою норку, и пришлось рыть свою.
Первый раз норка получилась мелкой и неудобной и Скрипа вытащили мальчишки. Пришлось Скрипу постараться и вырыть норку побольше. Теперь его уже не могла достать ни чья рука.
А потом стрижам пришло время улетать и они попрощались с родным берегом и с мальчишками.