"Композиция", "сюжет" - әдеби терминдердің ең көп қолданылатыны және сонымен бірге олардың мазмұны бойынша ең аз анықталғандардың бірі. Әр түрлі сыни, әдеби және әдістемелік еңбектердің авторлары кейде әртүрлі мазмұнға ие болады және, әрине, бұл теориялық шатасушылық мектепте әдебиетті оқытуды қиындатады. Ереже бойынша, композиция сұрақтары бойынша жазушылардың барлығы "композиция" деп шығарманың "құрылысы" деп түсіну керек, бірақ осы және басқа тұжырымдамаға қандай мазмұн салу керек-бұл сұраққа біздің әдебиеттануымыз әлі толық жауап берген жоқ.Сонымен, "композиция" және "сюжет"сияқты ұғымдардың арақатынасы туралы ғылым үшін әлі де қажетті түсінік жоқ.
Объяснение:
Рим əскери қызметінде жүрген көрші тайпалар əскербасыларының тақ үшін күресі шиеленісті. Сол тұста Рим көрші халықтардың шапқыншылық жорықтарынан қатты күйзелді. Əсіресе, Африкада қоныс тепкен германдардың вандал тайпасының шабуылдары қатты соққы болып тиді. Батыс Рим империясы билеушілерінің ішкі қырқыстарын жақсы пайдалана білген вандалдар 455 жылы Римді алады. Қаланы аяусыз тонап, қиратып, өртейді. Халқын қырып-жояды, мыңдаған адамдарын құлдыққа айдап алып кетеді. Ешбір көңілге қонбайтын осы ойрандаушылық "вандализм" деген сөзбі қалыптастырды. Вандалдардың талқауынан соң "мəңгі қала" атанған Рим қираған үйіндіге айналады.
Растения в процессе эволюции выработали различные приспособления для поддержания водного баланса. Например, у одних растений степей и пустынь (тюльпаны, песчаная осока, маки, ковыль и др.) очень короткая, но интенсивная вегетация, которая приходится на сравнительно влажный ранневесенний период. Засушливую часть года они переносят в виде покоящихся луковиц, корневищ и семян. У других растений засушлевых мест обитания развивается мощная и глубокая корневая система (саксаул, верблюжья колючка и др.), формируются морфофункциональные особенности, способствующие лучшему водоснабжению: уменьшаются размеры клеток, возрастает концентрация клеточного сока. Кроме того, у ряда растений засушливых мест обитания имеются приспособления, способствующие экономному расходованию и запасанию воды, например, листья превращены в колючки, испаряющие меньше влаги, а стебли содержат водоносную ткань.
Некоторые растения получают влагу не только из почвы, но и из воздуха, используя для этого надземные органы. Парообразную влагу из воздуха поглощают эпифиты – растения, живущие на стволах и ветвях других растений (бромелии, орхидеи), мхи, лишайники, многие пустынные растения. Некоторые из них имеют приспособления для лучшей конденсации влаги из атмосферного воздуха (волоски), поглощения конденсата (желобки, полости), направления струек воды от листьев к корневой системе и т. п.