Уставный капитал. Сегодня крупные страховые компании обладают уставным капиталом, превышающим 300 млн. рублей. Это достаточно серьезная гарантия того, что даже в случае каких-либо финансовых затруднений в компании вам все равно будет выплачено возмещение.
Информация о крупных выплатах. По этому критерию можно судить о том, как компания на практике реализует свои гарантии. Данную информацию можно запросить в самой компании, посмотреть прессу, заглянуть в специализированные интернет-СМИ.
Доступность информации о компании. Открытость компании является прямым следствием того, что ее бизнес построен на долго основе. Оценить открытость можно исходя из сведений о компании в печати, наличия у нее содержательного сайта в Интернете.
Уровень сервиса. Уже при первом посещении компании или при обращении по телефону становится ясно - дружелюбно ли относится персонал к потенциальным клиентам или нет. Хотя "народные" компании (работающие с большим количеством физических лиц и ставящие акцент на своей "розничности"), несмотря на то, что предлагают вполне качественные страховые продукты, часто уделяют небольшое внимание сервисному сопровождению полисов.
Подводные камни
Страховой взнос, предлагаемый страховщиком, существенно ниже, чем у большинства средних и крупных компаний. Заинтересованные в долго работе компании не могут позволить себе подрывать резервы и ставить под угрозу весь бизнес. Соответственно, реальность страховых выплат при заниженных тарифных ставках невысока.
Скромный ассортимент страховых услуг. Главный принцип надежного страхования - создание набора работающих программ по разным отраслям страхования. Чем он шире и разнообразнее, тем безопаснее и надежнее страховые услуги компании, поскольку катастрофические риски не могут проявиться в разных областях и в одно и то же время.
Объяснение:
Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.
Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.
У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопец вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння.
Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.