Жазық — беті тегіс немесе сәл толқынды болып келетін жердің үлкен алапты алып жатқан рельеф формасы.
Мұнда көршілес орналасқан нүктелердің биіктік айырмасы өте аз болады. Жазық ойпатты да, үстіртті де болуы мүмкін және оның көпшілігі бір жағына қарай сәл еңістеу келеді.
Жазық — салыстырмалы биіктігі бірдей және географиялық құрылымы біртектес жер бедерінің пішіні; Жер шары бедерінің басты бөліктерінің бірі. Құрлықтағы және мұхит пен теңіз түбіндегі (суасты Ж-ы, абиссальдік Ж.) әр түрлі биіктіктер мен тереңдіктерде кездеседі. Құрлықта Ж-тар абс. биіктіктеріне қарай ойысты (теңіз деңгейінен төмен жататын), ойпатты (абсолюттiк биіктігі 200 м-ге дейін), қыратты (абсолюттiк биіктігі 200-ден 500 м-ге дейін) және таулы-үстіртті (абсолюттiк биіктігі 500 м-ден жоғары) болып ажыратылады. Жер бедеріне қарай тегіс, ылдилы, ойыс, дөңес Ж. деп бөледі. Бедер пішініне қарай жайпақ, сатылы, ойлы-қырлы, жонды-төбелі Ж. болып жіктеледі. Пайда болу тегіне қарай Ж-тың бастапқы, аккумуляттік, жанартаулық, денудациялық түрлері бар. Бастапқы Ж. теңіз суының қайтуы нәтижесінде құрлықта пайда болады (мыс., Каспий ойпаты ежелгі теңіз шөгінділерінен түзілген). Аккумуляттік Ж. жер бетінің төмен түскен тұстарына аллювийлік, көлдік, желдік, флювиогляциялық, т.б. борпылдақ жыныстар қат-қабатының ұзақ уақыт қорлануынан құралады. Жанартаулық Ж. базальтті лавалардың жойылуы нәтижесінде бұрынғы кедір-бұдырлардың тегістелуінен пайда болады. Денудациялық Ж. тау жыныстарының үгітіліп немесе су эрозиясына шалынып тегістелуінен құралады. Денудациялық Ж-тарда бұрынғы таулардың жұрнақтары жиі кездеседі (мыс., ұсақ шоқылы Сарыарқа жазығы). Ж. құрлықтардың 15 — 20%-ін алып жатыр. Жер бетіндегі ірі Ж-тар — Амазона, Шығ. Еуропа, Бат. Сібір және өлы Қытай жазығы. Олардың әрқайсысының аумақтары бірнеше млн. км²-ді құрайды. Жазық пайда болуы жөнінде мынадай түрлерге бөлінеді:
байырғы немесе бастапқы;аккумулятивті немесе үйінді: аллювиалдыкөлдік — төмен түскен көлдің орнындажелдік — желдің үрлеуінен;флювиогляциальдық (мұздық-өзендік), көбінесе мұздың өзендердің ысырынды конусынан пайда боладывулкандық (лавалық) үстіртқалдық жазық.
Жизнь и смерть заканчиваются одним и тем же процессом - разложением органического вещества.
Давайте посмотрим на состав органического вещества и что происходит после смерти. Органическое вещество, такие как ткани организмов, включают в себя углерод, кислород, водород, азот и другие элементы.
После смерти, организм перестает выполнять свои функции поддержания жизни и происходит процесс гниения или разложения.
Гниение - это биохимический процесс, в котором органическое вещество разлагается микроорганизмами. Начальным этапом разложения является автолиз, который происходит благодаря активации внутренних ферментов организма.
Когда органы и ткани начинают разлагаться, они выделяют газы, такие как метан и сероводород, который объясняет неприятный запах, связанный с гниением.
В процессе разложения органического вещества, его элементы, такие как углерод, кислород, и другие минералы возвращаются в окружающую среду, где их могут использовать другие живые организмы в процессе питания и роста. Это означает, что жизнь продолжается и цикл органического вещества не прерывается даже после смерти организма.
В итоге, именно процесс разложения органического вещества заканчивает как жизнь, так и смерть, возвращая его элементы в окружающую среду и поддерживая тем самым баланс природных циклов.
Помните, что смерть является естественной и неизбежной частью жизни, и понимание процессов, связанных с ней, помогает нам более полно и глубоко воспринять мир вокруг нас.
1) Главная книга мусульман - Коран
2) C арабского языка это слово переводится как "читаемый" или "прочитанный"
3) Коран учили наизусть и передавали из поколения в поколение
4) Эта священная книга состоит из суры (главы), которые разделены на айаты (стихи)
5) Описание жизни пророка Мухаммада и его высказывания содержатся в Сунне, которая представляет собой свод правил и норм поведения для мусульман
6) Собрание хадисов должен прочитать каждый мусульманин
15. Закончи высказывания, взятые из хадисов:
- "Действуй так, будто ты видишь Аллаха, и если ты НЕ видишь Его, то знай, что Он видит тебя."
- "Если кто-то пришел ко мне со знанием, я переживу радость разделить его с ним. Но если кто-то пришел искренне несведущим, я научу его."
- "Самая истинная из религий - открытость и правда."
- "Действительно праведным мусульманином можно стать, если вы поститесь во время месяца Рамадан, молитесь ночные молитвы Таравих и храните веру в сердце."
Жазық — беті тегіс немесе сәл толқынды болып келетін жердің үлкен алапты алып жатқан рельеф формасы.
Мұнда көршілес орналасқан нүктелердің биіктік айырмасы өте аз болады. Жазық ойпатты да, үстіртті де болуы мүмкін және оның көпшілігі бір жағына қарай сәл еңістеу келеді.
Жазық — салыстырмалы биіктігі бірдей және географиялық құрылымы біртектес жер бедерінің пішіні; Жер шары бедерінің басты бөліктерінің бірі. Құрлықтағы және мұхит пен теңіз түбіндегі (суасты Ж-ы, абиссальдік Ж.) әр түрлі биіктіктер мен тереңдіктерде кездеседі. Құрлықта Ж-тар абс. биіктіктеріне қарай ойысты (теңіз деңгейінен төмен жататын), ойпатты (абсолюттiк биіктігі 200 м-ге дейін), қыратты (абсолюттiк биіктігі 200-ден 500 м-ге дейін) және таулы-үстіртті (абсолюттiк биіктігі 500 м-ден жоғары) болып ажыратылады. Жер бедеріне қарай тегіс, ылдилы, ойыс, дөңес Ж. деп бөледі. Бедер пішініне қарай жайпақ, сатылы, ойлы-қырлы, жонды-төбелі Ж. болып жіктеледі. Пайда болу тегіне қарай Ж-тың бастапқы, аккумуляттік, жанартаулық, денудациялық түрлері бар. Бастапқы Ж. теңіз суының қайтуы нәтижесінде құрлықта пайда болады (мыс., Каспий ойпаты ежелгі теңіз шөгінділерінен түзілген). Аккумуляттік Ж. жер бетінің төмен түскен тұстарына аллювийлік, көлдік, желдік, флювиогляциялық, т.б. борпылдақ жыныстар қат-қабатының ұзақ уақыт қорлануынан құралады. Жанартаулық Ж. базальтті лавалардың жойылуы нәтижесінде бұрынғы кедір-бұдырлардың тегістелуінен пайда болады. Денудациялық Ж. тау жыныстарының үгітіліп немесе су эрозиясына шалынып тегістелуінен құралады. Денудациялық Ж-тарда бұрынғы таулардың жұрнақтары жиі кездеседі (мыс., ұсақ шоқылы Сарыарқа жазығы). Ж. құрлықтардың 15 — 20%-ін алып жатыр. Жер бетіндегі ірі Ж-тар — Амазона, Шығ. Еуропа, Бат. Сібір және өлы Қытай жазығы. Олардың әрқайсысының аумақтары бірнеше млн. км²-ді құрайды. Жазық пайда болуы жөнінде мынадай түрлерге бөлінеді:
байырғы немесе бастапқы;аккумулятивті немесе үйінді: аллювиалдыкөлдік — төмен түскен көлдің орнындажелдік — желдің үрлеуінен;флювиогляциальдық (мұздық-өзендік), көбінесе мұздың өзендердің ысырынды конусынан пайда боладывулкандық (лавалық) үстіртқалдық жазық.