одяг є виявом індивідуальності.
до одягу люди завжди ставилися з пильною увагою.
Қорқыт атаның нақыл сөздері адам мәселесі, оның өмір сүру қағидалары, мақсат-мұраттары және қоғам мен ұлттық болмыс хақындағы әлеуметтік- тұрмыстық толғаныстарына алып келеді. Онда халқының болашағы, жалпы адамгершілік құндылықтар мен қасиеттерді сақтау, тәлім-тәрбие, ата салтын, дәстүрін құрметтеу мен қастерлеу мәселелері сөз болды. Қорқыт Атаны жалпы түркі халықтарының мәдени-дәстүрінің негізін салушылардың бірі деп қарастыруға болады. Қорқыт ата дана-ақылшы ретінде, біріншіден, даналық толғаныстары мен тұжырымдары, өсиетнамалардан, ғибратнамалар арқылы көрінсе, екіншіден, жырларының идеясы мен ішкі формасынан, үшіншіден, әрбір жыр соңындағы қорытынды сөздерінің ақыл-кеңестері мен батасынан сезімдік сипатты тәлімдік-тәрбиелік ой толғаныстарынан байқатады.
. У давні часи елементи одягу наділяли магічною силою: так, в українців значення оберегів мали вишита сорочка, віночок, хустка. Вважалося, що кольори та візерунки вишивки можуть захистити від недоброго ока, хвороб. Саме тому одяг завжди мав бути чистим та охайним. Недбале ставлення до власного одягу й нині сприймають як неповагу до себе.
В усі часи за до одягу люди прагнули справити враження на інших, тож намагалися, виготовляючи або вибираючи собі вбрання, сповнити його рисами, що промовляли б про їхню вдачу або, навпаки, приховували б її. Ця особливість одягу зберігається й дотепер.