Фамусов:
Свободен, вдов, себе я господин...\ Монашеским известен поведеньем!..
Ах, матушка, не довершай удара!\ Кто беден, тот тебе не пара!
Чацкий:
Ни на́ волос любви! куда как хороши!\ И между тем, не вспомнюсь, без души, \Я сорок пять часов, глаз мигом не прищуря,\Верст больше семисот пронесся, ветер, буря;\И растерялся весь, и падал сколько раз …
Вот полчаса холодности терплю!\ Лицо святейшей богомолки!\И все-таки я вас без памяти люблю.
Смятенье! обморок! поспешность! гнев! испуга!\ Так можно только ощущать,\Когда лишаешься единственного друга.
Но есть ли в нем та страсть? то чувство? пылкость та?\ Чтоб кроме вас ему мир целый\ Казался прах и суета?\ Чтоб сердца каждое биенье\ Любовью ускорялось к вам?\Чтоб мыслям были всем и всем его делам\ Душою — вы, вам угожденье?..\Сам это чувствую, сказать я не могу,\Но что теперь во мне кипит, волнует, бесит,\Не пожелал бы я и личному врагу .
Тормош мәшәҡәттәренә бирешмәй, күңел тѳшѳнкѳлѳгѳнә бирелмәй, гѳрләтеп донъя кѳткән ауыл кешеләре һәр ваҡытта ла һоҡланыу уята.Ошондай ғаиләләрҙең береһе- минең олатайым һәм өләсәйемдәрдәр ғаиләhе булган.
Иҫке-Шах ауылында йәшәгән Гыймазетдин менән Ракыя Шиhа -бетдиновтарҙы ла ѳлгѳлѳ ғаиләләр исемлегенә индерергә була. Улар, йәштәрҙән ҡалышмай, тормоштан йәм, тәм табып, дәртләнеп донъя кѳттө. Тырыш хужа йортонан билдәле, тип бушҡа әйтмәйҙәр. Уңған ғаиләнең йорт алды баҡсаһы ла әллә ҡайҙан иғтибарҙы йәлеп итә ине.Үҙҙәре матурлыҡ булдырып, уны башҡаларға ла ѳләшеп, таратып йәшәргә яраткан олатайым менән өләсәйем.
Йәшәү осоронда биш бала тәрбиәләп , лайыҡлы хеҙмәт юлы үтеп, Маҡтау ҡағыҙҙары, Рәхмәт хаттары менән бүләкләнеп тормош кисергәндәр хезмэт ветерандары. Бурыстарына яуаплы ҡараған, эштәрен һәр саҡта ла еренә еткереп башҡарғандар. Ғәҙәттә, уртаҡ донъя ҡороп, матур балалар үҫтереп, башҡаларға үрнәк булып йәшәгән парҙарҙы, силәгенә күрә ҡапҡасы, тип әйтергә ярата халыҡ. Гыймазетдин олатайымҙың тормошон нәҡ ошолай тип атарга була.
Ҡул эштәренә, аш-һыуға оҫта өләсәйем үҙенең тәжрибәһен башҡалар менән дә уртаҡлаша. Ҙур йорт һалып, ҡыҙ һәм улдарына белем биреп оло тормошҡа сығаралар. Улар ярҙамсыл, кешелекле булыуҙары менән дә ауылдаштарының хѳрмәтен яулаған. Бѳгѳн уларҙың балалары үҙ ғаиләләрен ҡороп, балалар тәрбиәләп, атай-әсәйҙәре йѳҙѳнә ҡыҙыллыҡ килтермәй, үҙаллы тормош кѳтә. Беҙ улар менэн горурланабыз!
Ошо ғаиләлә тыуып үскән Рәмилә исемле ҡыз- минең әсәйем. Рәмилә Гыймаҙетдин ҡыҙының килен булып тѳшѳүенә, Рәзиф Минзаhит улы менән тормош ҡороуҙарына, 23 йыллап ваҡыт үтеп киткән. Алтын ҡуллы атайыбыҙ –төрлө эштәрзе еренэ еткереп эшлэй. Беҙ гаиләбеҙҙә өс бала.Апайым алыҫ Себерҙә нефтьсе булып эшләй, агайым шәhәрдә төҙөүселәр көллиятендә белем алһа , мин мәктәптә уķыйым. Әсәйебеҙ уҡытыусы һөнәрен үҙләштереп 25 йыл мәктәптә балаларға белем бирә. Әсәйебеҙҙе уҡыусылар, ауыл халҡы ихтирам итэ. Ул гѳл-сәскәләр үҫтерергә ярата, баҡсасылыҡ менән дә шѳғѳлләнә, мал-тыуар, кош-корт тотоуҙа ярҙамлаша. Атай - әсәйем баҡса үҫтерергә лә, мал аҫрарға ла, тѳп эштәренән тыш, тѳрлѳ йәмәғәт эштәрендә ҡайнап йәшәргә лә ваҡыт таба. Уларҙың күңел нуры, дәрте эргә-тирәләгеләргә лә күсһен, тырышлығы, сәме ѳлгѳ булып торһон ине . Беҙҙең ғаиләбеҙҙә татыулыҡ, ихтирам , мѳхәббәт һәм тоғролоҡ өҫтөнлөк итә.
Мин тирә-яҡҡа матурлыҡ, изгелек ѳләшеп йәшәгән ғаиләм булыу менән ғорурланам!
Перевод сюда не вмещается(прости)