Абай (Ибраһим) Құнанбаев (1845-1904) — ақын, ағартушы, жазба қазақ әдебиетінің, қазақ әдеби тілінің негізін қалаушы, философ, композитор, аудармашы, саяси қайраткер[1], либералды көзқарасын исламға таяна отырып, орыс және еуропа мәдениетімен жақындасу арқылы қазақ мәдениетін жаңартуды көздеген реформатор. Абай ақындық шығармаларында қазақ халқының әлеуметтік, қоғамдық, моральдық мәселелерін арқау еткен.[2]
Абай Шығыс пен Батыс мәдениеті мен өркениетін жетік білген. Бірқатар әлем ойшылдарының еңбектерімен жақсы таныс болған. Философиялық трактаттар стилінде жазылған «Қара сөздері» - тақырып ауқымдылығымен, дүниетанымдық тереңдігімен, саяси-әлеуметтік салмақтылығымен құнды.[3]
Қысқаша шолу
Өмірбаяны
Шығармалары
Қара сөздері
Абай лексикасы
Абай және Пушкин
Музыкалық мұра
Абайтану
Абай Құнанбайұлының дінге көзқарасы
Ақынның балалық шағы
Озық ойлы орыс зиялы қауымының өкілдерімен араласуы
Абай — ұлы ақын әрі ойшыл
Абай және халық ағарту ісі
Аудармашылық қызметі
Абайдың Қазақстан тарихында алатын орны
Түрікмен оқырмандары
Абай туралы
Дереккөздер
Сыртқы сілтемелер
Объяснение:
блмеидікенмін
кешір оиын
Екатерина || внесла очень большой вклад в развитие России.
Екатерина || родилась 21 апреля 1729 года в Штеттине. Она получила хорошее домашнее образование : иностранные языки, танцы, философию, экономику и поэтому стала мудрой и образованной царицей. Екатерина || открыла Российскую академию, Эрмитаж, разные театры, оперы, появление русской живописи. Также, она основала "Воспитательный дом". В этом доме находились дети сироты.
Время царствования Екатерины || называли эпохой "просвещенного абсолютизма". Екатерина || внесла существенный вклад в развитие культуры и искусства России.