Болжам таным әдісі ретінде ежелгі заманда-ақ (мысалы, ежелгі Грекия философиясы мен математикасында) белгілі болғанымен, оның ғылыми танымдағы эвристикалық рөлі ХВЫЫ–ХЫХ ғасырларда эксперименттік-математиканың, жаратылыстанудың айрықша жетістіктеріне (Ньютон механикасының дамуы, физика мен химияда атомдық-молекулярлық көзқарастың қалыптасуы, энергияның сақталу және айналу заңының ашылуы, т.б.) орай нақтылана бастады. Қазіргі ғылым философиясы мен методологиясында болжам тек жаратылыстанудың ғана емес, жалпы ғылыми танымның әмбебап әдісі екендігі негізделген. Болжам ғылыми-зерттеудің пәрменділігін арттырады. Ол қисапсыз эмпирикалық ізденістерге шек қойып, ақиқатқа жетуді тездетеді. Таным процесінде бірнеше болжамдар қатар ұсынылып, олар өзара бәсекеде ұштала келе ғылыми теория құруға негіз болатын идеяны нақтылай түседі.
П.С Рад
- большая зависимость международной политики от личных склонностей правителей;
- тем не менее наличие узлов международных противоречий, которые не развязывались многие поколения (как противостояние Англии и Франции);
- значительная роль церкви в международных отношениях;
- противостояние христианства и ислама как один из краеугольных камней международных отношений;
- Крестовые походы как важный элемент международной политики;
- феодальная раздробленность как значительный фактор международной политики;
- торговые республики Италии и городские союзы Германии как особый и важный субъект международной политики.