ПОШУК РАДАВОДНЫХ КРЫНІЦ Уладзімір Ліпскі
(Скарочана)
Пражытае у казках, легендах, песнях, летапісах.
Сённяшняе — у яве гадоў і дзён, сведках нашага
цця.
Заўтрашняе у здогадах, загадках і тайнах пад
о замкамі. Каб акрылена жыць сёння і ўпэўнена
ыць у заўтра, трэба ведаць, што было ўчора.
олькі жыву, увесь час думаю: якой была тысячы
назад наша зямля, дзе я нарадзіўся? Якімі
Іюдзі, іх побыт, якой тады была.Надо составить план рассказа
Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан.
Білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма,
Жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан.
Жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай,
Жастар күлмес, жүгірмес бала шулай.
Қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп,
Жапырағынан айрылған ағаш, қурай.
Біреу малма сапсиды, салып иін,
Салбыраңқы тартыпты жыртық киім.
Енесіне иіртіп шуда жібін,
Жас қатындар жыртылған жамайды үйін.
Қаз, тырна қатарланып қайтса бермен,
Астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен.
Қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы,
Күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен.
Кемпір-шал құржаң қағып, бала бүрсең,
Көңілсіз қара суық қырда жүрсең.
Кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң,
Үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең.
Күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы,
Тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы.
От жақпаған үйінің сұры қашып,
Ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы.