Если бы у меня были калоши счастья я бы отправилась в будущее.Мне было бы интересно,к чему придет наш мир в таких темпах.или что от него останется.Я бы сравнила,как изменились люди,и остались ли они людьми.Хотелось бы верить в лучшее.Хотелось бы верить,что люди стали бы добрее,гуманнее,миролюбивее, понимающими.Что они перестали мстить и злорадствовать,что люди стали свободнее. Свободнее в душе.Хотелось бы чтобы наше будущее было счастливее,и не нужны были им никакие калоши счастья чтобы куда-то отправляться,чтобы им было хорошо здесь и сейчас.
Тұсау кесу - қазақтың ата-бабалардан қалған салт-дәстүр.. кішкентай бала жаңа жүре бастаған шағында оның түсауын кестіру қажет. ол үшін үлкен адамды яғни жақсы білімді адамды шақырады. себебі баланың тұсауын кестіретін адам қандай болса, бала да өскен де соған тартады деп үміттенеді. баланың тұсауын кесу үшін аяғына ақ және бірнеше түрлі түсті жіптерді араластырып, аяғына сегіз санымен байлайды. бұның себебі баланың өмірі ақ жолдан ғана тұрсын, бақытты болсын дейді. содан ақ матаға аяғы байланған баланы екі қолын ұстап жүргіздіреді.жүргіздіргенде баланың жарқын болашағы үшін кесетін адам бата айтады.
