Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. Рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. А ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. Як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. Рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. Адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў Ян Баршчэўскі. Вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "Шляхціц Завальня, або Беларусь у фантастычных апавяданнях". Яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх скаладаюць аповеды падарожнікаў у доме шляхціца Завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. Усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя. Найбольш цікавыя апавяданні "Плачка" і "Сын Буры". "Плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. У гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых дамах, у пустых касцёлах і на руінах. На яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе Плачкай. Вобраз Плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. Яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным. У апавяданні "Сын Буры" сляпы Францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе Сынам Буры. У час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. Сын Буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў Плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. Плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. Хлопец вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. Сын Буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння. Вобразы Плачкі і Сына Буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. Кніга "Шляхціц Завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. Але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.
Двигатель общественного развития. Рыночную экономическую систему отличает свободное предпринимательство – самостоятельная, инициативная деятельность людей, направленная на получение прибыли. Производители стремятся произвести такие товары и услуги, которые удовлетворяют потребности большего числа потребителей. Это позволяет им получить наилучшие экономические результаты и прибыль.
Высказывается мнение, что государство не должно активно участвовать в экономической жизни. В частности, так считают сторонники либеральной экономики. Представители кейнсианства, напротив, доказывают необходимость воздействия государственной политики на хозяйственные процессы.
Экономическая функция государства в долгосрочной перспективе определяется особенностями развития производительных сил. Кроме того, аккумулируя и перераспределяя финансовые ресурсы, государство обеспечивает корректировку рыночного механизма, воздействует на формирование доходов и функционирование рынков.
Все экономические системы, которые существуют в реальном мире являются смешанными (с усиленным влиянием государства или рынка). В таких системах государство и рыночная система делят между собой ответственность за выполнение пяти экономических функций:
• Формирование и осуществление правовой и социальной деятельности
• Поддержание конкуренции на рынках
• Перераспределение доходов
• Перераспределение ресурсов
• Стабилизация экономики страны
Данные экономические функции способствуют укреплению и упрощению работы рыночной системы, модифицируют чистый капитализм в направлении достижения экономических и социальных целей общества.
Реклама на фото,которое я добавила внизу