Өңдеу
«Найман ана» әңгімесі Шыңғыс Айтматовтың «Ғасырдан да ұзақ күн» романынан үзінді болып табылады.Онда Тұтқынға түскен әрбір адамның шашын тықырлап алып،түйенің жүнінен кепеш атты бас киім кигізетін болған.Кепеш деген адамды сана-сезімінен айыру үшін түйенің жүнінен жасалатын бас киім.Кепешті кигізгеннен кейін жуанжуандар тұтқынды 5 күн ассыз،сусыз шөлдалада қалдырған.Шаш 5 күнде 5 мм-ге өседі.Ал бұл миды зақымдауға жеткілікті мөлшер.«Мәңгүрттену» кезеңі өткеннен кейін тірі қалған адам мәңгүртке айналатын болған.Мәңгүрт қожайыны не қаласа — соны істейді.Себебі мәңгүртте тек бір қорқыныш бар.Ол «кепешті шешсең өлесің» деген қожайындарының сөзі.Наймандар өздерінің жуанжуандарға тұтқын болып түскен туысқандары немесе достарын салық төлеу арқылы алмаған.Себебі олар мәңгүрттің ешқашан өзгермейтінін білген.
