Цытатная характарыстыка Кручкова:
"Я ж цябе навучу, куды няправых сведкаў садзяць"
"Тут, брат, нам харошае жніво!"
"Я хоць чалавек, як кажаш, судовы, але ўсё зраблю па-хрысціянску ды яшчэ на тваім вяселлі паскачу"
"Харашо! Для вас здзелаю, прыму грэх і ответ на себя"
"Я ж сам шляхціц, вам родны, але што ж рабіць? Служба - не дружба. Законы, міленькія, законы!"
Цытатная характарыстыка Пісульніка:
"Пісулькін важна садзіцца, вымае корак з чарнільніцы, разбірае паперы і іншыя падае станавому"
"Харашо быць пісьмавадзіцелем у разумнага чалавека"
Объяснение:
Мультфильм "Приключение поросёнка Фунтика".
1. Я люблю этот мультфильм за его простоту, искренность. А ещё он интересный.
2. Героями на стороне добра являются поросёнок Фунтик, дядюшка Мокус, обезьянка Бамбино. Злодеи - это госпожа Белладонна и два сыщика - Добер и Пинчер.
3. цитата для смысла:
"Дети плачут, а родители платят".
обычная цитата:
"Хорошо бродить по свету с карамелькой за щекою, а ещё одну для друга взять в кармашек прозапас".
4. При просмотре я испытываю интерес, мне всегда интересно, чем всё закончится. Но при этом я чувствую обиду за Фунтика, из-за того, что с ним хочет всегда сделать Белладонна.
5. Безусловно, мультфильм актуален и будет актуален ещё 20 лет. Проблемы, описанные в "Фунтике", существуют и по сей день.
6. По-моему, идея этого мультфильма - то, что настоящие друзья всегда будут с тобой и выручат в трудную минуту.
7. Ничего.
8. Отсутствуют.
9. Мне хотелось бы узнать, что будет с дядюшкой Мокусом и Фунтиком, когда они вернутся.
10. Раз в несколько месяцев.
Голубая Даль ©
Что мы называем под словам совесть? Это то что не даёт человеку совершать плохие поступки, вести себя омарально и делать всё вопреки морали и закона. Она как судья, совершаешь что-то плохое, и совесть, относительно серьёзности этогого поступка, мучеет тебя.
Я это замечал на практике. Мой друг, в детстве, сам не понимая того, мучал бедного кота, и сейчас вспоминая это, он краснеет и хочет просто отвести взгляд и
(можешь ещё по желанию добавить примеры)
интересные факты:
Муки совести обитают в участке мозга, которое также отвечает за избегание неправильных решений.
Совесть у человека формируется благодаря определенному участку во фронтальной коре головного мозга, который по размерам не превышает мандарин.
Год назад японцы отыскали в мозге участок, отвечающий за чувство собственного превосходства.
Ранее нейробиологи из Кембриджа пришли к выводу, что человеческий мозг достиг пределов развития, а их американские коллеги выяснили, что маразм является уникальным свойством людей – таким образом человек расплачивается за долголетие, приобретенное в ходе эволюции.
Что це написано, то и ответ, наверное
Объяснение:
Цiхан Пратасаiцкi i Iван Лiпскi -людзi духоуна аблiнаваныя. Яны нецiкавыя i як чалавечыя iндывiдуальнасцi. У iх характарыстыках падкрэслена адно: яны упарта трымаюцца за шляхецтва, нават ставяць пад пагрозу шчасце сваiх дзяцей Грышкi i Марысi. Больш разнабакова паказаны Харытон Куторга. Гэта бывалы, нават "пiсьменны чалавек". Ён не паузбалены пачуцця гумару, досцiпу. Куторга выдае сябе за чалавека свецкага з далiкатнымi манерамi. Ён пры сустрэчы з жанчынамi цалуе iм ручкi, умее спяваць любоуныя рамансы, хiтрэйшы за астатнiх. Маючы 60-i гадовы, ён сватаецца да 17-гадовай Марысi, згаджаецца нават "крыва прысягнуць” супраць Лiпскага, каб Пратасавiцкiя аддалi за яго дачку. Але стары залетнiк трапляе у недарэчнае становiшча. Яго заляцаннi з пагардай адхiляе Марыся.
Кручкоу, якi прыязджае на разгляд справы Лiпскага i Пратасавiцкага, паводзiць сабе нахабным чынам, дзейнiчае ад iмя "найяснейшай кароны", увесь час на "усемiлайсцiвейшыя царскiя указы". Паводзiны Кручкова сярод шляхты -- з'едлiвая пародыя на правасуддзе. Не паспеу ён пачаць "разбiрацельства", а ужо гучыць яго загад, каб шляхта несла хабар. Кручкоу добра ведае натуру цемнай шляхты i упэунены, што кожны вытрасе кашалёк, каб не быць бiтым лазой. Нахабству i цынiзму Кручкова няма межау. Ён так вольна адчувае сябе сярод цемнай, запалоханай яго прыгаворамi i штрафамi шляхты што не лiчыць патрэбным захоуваць нават знешнюю форму правасуддзя. Ён аб'яуляе вiнаватым тых, хто нi якiх адносiн да справы не мае.
У знешнiм аблiччы Кручкова вiдаць камiчнае завастрэнне. Аутар звяртае увагу на яго доугiя вусы. Кручкоу -- вобраз гратэскавы . У iм сабрана самае характэрнае для царскага чыноунiцтва. Марцiнкевiч сiмпатызуе асобным прадстаунiкам шляхты -- якiя менш "хварэюць на шляхецтва". Гэта Грышка i Марыся. Вышэй за усе яны ставяць свае шчасце, свае пачуццi. Грышка i Марыся – станоучыя героi камедыi. Яны пратэстуюць супраць устарэлых поглядау i звычаяу. Маладыя людзi успрымаюць недарэчнасць старых саслоуных традыцый не столькi разумам колькi сэрцам. Яны яшчэ не узнiмаюцца да усвядомленага пратэсту супраць аджыушых форм жыцця. Свае шчасце хочуць уладзiць з дапамогай станавого прыстава якога задобрываюць хабарам.
Мова персанажа п'есы вельмi разнастайная. Напрыклад, мова Кручкрва не звычайная таму, што ён карыстаецца выразамi, запазычанымi з судовых дакументау: "лiчнасць падвергнецца апаснасцi", "гэта угалоунае прыступленне, Сiбiрам пахне” i г. д. У мове Куторгi нямала трапных выказванняу, ён часта ужывае народныя прыказкi i прымаукi: "не цяпер, то у чацвер", "як чорта з балота", "даганяючы не нацалуешся". Цiхан Пратасавiцкi, дык той зусiм грубым чалавекам здаецца, калi гаворыць свае любiмыя словы: "хрэн табе у вочы", "чортау сына” (пра Грiшку) , "сабака” (пра Лiпскага) . Разам з тым, мова шляхты вельмi багатая на вострыя i дасцiпныя народныя вобразы: "здаровы, як рыжыкi баровы". Праз мову драматург перадае iх характары i настрой. Калi узлаваны i занiжаны прыездам Кручкова Пратасавiцкi пачынае гаварыць са сваёй жонкай цi дачкой, то мова яго становiцца грубай i рэзкай, але яна становiцца лаготнай i льсцiвай, калi яму даводзiцца гаварыць з "найяснейшай каронай” Кручковым. А з такiмi "далiкатнымi людзьмi", як Куторга, Пратасавiцкi стараецца гаварыць шляхецкай далiкатнай мовай, якой, на яго думку, належыць гаварыць людзям шляхетскага стану.