Сочинение на тему «Защитники Отечества»
23 февраля наша страна отмечает праздник Дня защитника Отечества. В этот день поздравляют мужчин и вспоминают героев, защищавших Родину на поле битвы.
Кто такой защитник Отечества? Это настоящий мужчина – воин, храбрый и благородный рыцарь. Он слабых, он не дрожит перед врагом. Такой человек может быть военным или полицейским. Но совсем необязательно для него держать в руках оружие, потому защитник Отечества может быть и врачом или пожарным.
Обычно в праздник 23 февраля поздравляют мужчин. А ведь защищать Родину может и женщина. История знает много примеров этому. Во время Великой Отечественной Войны медсестры тысячи жизней раненых бойцов. Часто эти хрупкие девушки на себе выносили с поля боя раненых бойцов, здоровенных парней. И все это происходило под огнем и обстрелом врага.
Перечень знаменитых защитников нашей родины восходит еще к временам Древней Руси. Наверное, первыми были три былинных богатыря – Илья Муромец, Алеша Попович и Добрыня Никитич. А еще наше Отечество в разное время защищали полководцы Александр Невский, Минин и Пожарский, фельдмаршал Кутузов, маршал Жуков и другие.
Были и простые люди, отдавшие свою жизнь за Родину или посвятившие ее служению Отечеству. Например, летчик Николай Гастелло, который во время Великой Отечественной войны направил свой горящий самолет на скопление врага. И, конечно, тысячи других безымянных защитников. Кто-то из них стал настоящим героем, кто-то просто сделал для своего народа все, что было в его силах. И память об этих людях не забывается никогда.
Объяснение:
Қазақ халқы қашан да еңбекке аса үлкен мән беріп, бала тәрбиесінде де еңбекқорлықты маңызды санаған. Бұған дәлел ретінде «Еңбек – адамның екінші анасы», «Еңбек мұратқа жеткізер», «Жалқаулық аздырады, еңбек оздырады»,- деген мақалдардан еңбектенудің адамдарға қажетті нағыз байлық екендігін аңғаруға болады. Ал еріншектік, жалқаулық жақсы қасиетке жатпайды. Тіпті ұлы дана Абай атамыз да еріншектікті бес дұшпанның біреуі санаған.
Сондықтан балаларды кішкене күнінен еңбекке құштар қылып тәрбиелеп, адал еңбекпен тауып жеген нанның тәтті болатынына үйрету керек деп есептеймін.Себебі, біз еңбектенудің арқасында көптеген нәрселерге қол жеткіземіз. Мысалы, күнделікті ішіп- жейтін тамағымыз бен киетін киіміміздің өзі еңбекпен келеді.
Адам өмірінде өзіне ыңғайлы, өзі қызығатын, қолынан келетін істі істесе, еңбегінің өзіне де, өзгеге де пайдасы мол, жемісті болып, еліне, халқына пайдасы берекелі болады.
Менің ағам адал еңбегінің арқасында өз отбасын асырап отыр. Таң атқаннан бастап, кеш батқанша дейін малды баптап, соның арқасында ақша тауып, күн көріп отыр. Малды бағу да оңай шаруа емес - малдың жейтін шөбі, уақтылы алатын екпелері, жайлауға шығару, су беру деген сияқты шаруалар бастан асып жатыр. Ағам осы мал бағу шаруасына балаларын да баулып, өз еңбегімен тапқан нанның тәтті болатынын өз мысалы арқылы көрсетіп отыр. Сондықтан да «еңбек түбі береке» екенін жадымызда ұстаған абзал.
