А өзі пайда болған алғашқы кезде табиғатқа тәуелді болды. Табиғатқа табыну алғашқы қауымдық қоғамда басты орын алды. Бірте-бірте халық санының артуы, шаруашылық салаларының дамуы, өнеркәсіптің өркендеуі адамның табиғатқа ықпалын арттыра түсті. Орманды жерлердің өртелуі, кәсіптік мәні бар жануарлар санының азаюы (тіпті жойылуы) адамның ойланбай жасалған іс-әрекетінің нәтижесі. Бір кезде "табиғатты таусылмайтын қазына" деп есептеп, "табиғаттың бермесін тартып алу" деген теріс көзқарастардың әсерінен табиғат талан-таражға түсті. Табиғат заңдылықтарын ескермей жүргізген іс-әрекетімізден, табиғат тепе-теңдігі бұзылды. Бұл казіргі кезде адамның өз тіршілігіне де зор қауіп төндіріп отыр.
⇒Що з землі легко підняти, та далеко не можна кинути? (Пір'їнка)
Прислівники: як? легко, далеко.
⇒ Як сильно не бий, він плакати не буде, тільки сам почне скакати завзято. (М'яч)
Прислівники: як? сильно, завзято.
⇒ Сиджу верхи, не знаючи на кому. (Капелюх, шапка)
Прислівник: як? у який б? верхи.
⇒ Ношу його на собі легко багато років, а ліку не знаю. (Волосся)
Прислівник: як? легко.
⇒Вдень віконечко розбивається, а вночі само вставляється. (Ополонка)
Прислівники: коли? вдень,вночі.