Пьеса У. Шекспира «Ромео и Джульетта» - это повесть о любви и смерти. Гениальный автор соединил в ней великие понятия жизни любого человека : жизнь и смерть. Главные герои произведения – Ромео и Джульетта – молодые, страстные, влюбленные. На пути их чувств стоят семейные распри двух кланов: Монтекки и Капулетти. Любовь вспыхнула вопреки обстоятельствам, но крепла благодаря противостоянию семей. Опасность разоблачений, которая грозила влюбленным, заставила их наслаждаться каждой секундой совместного времяпрепровождения кормилицы и отца Лоренцо запутала ситуацию до невозможности. Решение проблемы предполагало лишь разрубить ее как «гордиев узел». Эпидемия чумы усложнила возвращение Ромео в Верону. Дальнейшие события, которые развернулись в семье Капулетти, заставили Джульетту пойти по ложному пути: обратиться к отцу Лоренцо. Как священник, он должен был найти разумный выход. Ряд недоразумений во временных отрезках привел к трагической развязке любовь Ромео и Джульетты. Примирение семей Монтекки и Капулетти произошло над телами детей. Конец подчеркнул несоответствие действительного и желаемого в жизни.
Достық – адамдардың бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. Дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. Мысалы, біреуінде қызбалық не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. Сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. Қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. Халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. Достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. Мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. Дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; Саясаттанудағы Достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, экономикалық, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр.
Достық – адамдардың бір-біріне адал, қалтқысыз сеніп, бір мүдделі, ортақ көзқараста болатын қасиеті. Достық өзара жауапкершілік пен қамқорлықтың, рухани жақындықтың белгісі. Нағыз достық кісіге шабыт беріп, өмірде кездесетін түрлі сәтсіздіктерге мойымауға, басқа түскен қайғы мен қиыншылықты бірге көтеруге жәрдемдеседі. Дос-жарандардың мінездері әр түрлі болып келуі мүмкін. Мысалы, біреуінде қызбалық не шабандық, екіншісінде тұйықтық не жігерсіздік байқалса да, бұлар достыққа кедергі бола алмайды, қайта нағыз достық осындай кемшіліктерден арылуға көмектеседі. Сатқындық, екі жүзділік, өтірікшілік, өзімшілдік достықпен сыйыспайды. Қазақтың дәстүрлі әдеп жүйесінде достыққа үлкен көңіл бөлінеді. Халық арасында достық туралы мақал-мәтелдер жеткілікті: “Дос жылатып, дұшпан күлдіріп айтады”, “Досы жақсының, өзі де жақсы”, “Дүниеде адамның жалғыз қалғаны — өлгені, қайғының бәрі соның басында”. Достыққа қарама-қарсы ұғым — қастық пен күншілдік. Мұндай сезімге ерік алдырғандар басқаның қуаныш-қызығын, ырыс-бағын көтере алмайды, дос дегеннің не екендігін білмейді. Дұрыс дос таңдай білу — өмірлік мақсаттардың бірі; Саясаттанудағы Достық ұғымы мемлекеттер арасындағы саяси, экономикалық, мәдени мүдде тұрғысынан ынтымақтастық орнату шараларын бейнелеу үшін қолданылып жүр.
Пьеса У. Шекспира «Ромео и Джульетта» - это повесть о любви и смерти. Гениальный автор соединил в ней великие понятия жизни любого человека : жизнь и смерть.
Главные герои произведения – Ромео и Джульетта – молодые, страстные, влюбленные. На пути их чувств стоят семейные распри двух кланов: Монтекки и Капулетти. Любовь вспыхнула вопреки обстоятельствам, но крепла благодаря противостоянию семей. Опасность разоблачений, которая грозила влюбленным, заставила их наслаждаться каждой секундой совместного времяпрепровождения кормилицы и отца Лоренцо запутала ситуацию до невозможности. Решение проблемы предполагало лишь разрубить ее как «гордиев узел».
Эпидемия чумы усложнила возвращение Ромео в Верону. Дальнейшие события, которые развернулись в семье Капулетти, заставили Джульетту пойти по ложному пути: обратиться к отцу Лоренцо. Как священник, он должен был найти разумный выход.
Ряд недоразумений во временных отрезках привел к трагической развязке любовь Ромео и Джульетты. Примирение семей Монтекки и Капулетти произошло над телами детей. Конец подчеркнул несоответствие действительного и желаемого в жизни.