Калісьці ўладаром возера быў мірскі князь. I вось ён задумаў даведацца, ці праўда, што на дне возера стаіць затоплены горад Свіцязь, як гэта гавораць у народзе.
Рыхтаваўся ён тры тыдні. Пабудаваў вялікі карабель, сплёў невад, паклікаў ксяндза. I вось, калі закінулі невад і пачалі выцягваць яго, то быў ён лёгкі. Рашылі, што нічога няма. Але, калі выцягнулі апошняе крыло, убачылі ў нераце цудоўную дзяўчыну з белым тварам, доўгімі распушчанымі валасамі. Адны ад здзіву анямелі, другія кінуліся ўцякаць.
Тады дзяўчына загаварыла голасам, падобным да голасу ручая, які бег у гэтае возера:
— Вы задумалі дзёрзкую справу, парушылі спакой возера. Але я раскажу вам пра яго. На тым месцы, дзе сёння возера, стаяў некалі горад. Князь, які валодаў горадам, быў у хаўрусе з навагрудскім князем Міндоўгам. Аднойчы напаў на Навагрудак з магутным войскам суседні цар. Князь разам са сваёй дружынаю паехаў на дапамогу Міндоўгу. У горадзе засталіся старыя, жанчыны, дзеці і сярод іх прыгожая князева дачка. Магутнае войска Міндоўга і княскае войска разбілі, і ворагі падышлі да горада Свіцязя. Тады перад князёўнай з'явіўся аднекуль стары і сказаў, што ператворыць горад у возера, а людзей у кветкі. Горад сапраўды адразу пачаў знікаць, а на месцы яго разлілося возера, па якім плавалі цудоўныя кветкі-цары.
Расказаўшы гэта, дзяўчына знікла. Больш яе ніхто ніколі не бачыў. Як успамін пра гэта, кожную вясну цвітуць на возеры кветкі-цары.
Семья - это самое дорогое, что у нас есть. Семьи бывают разные. На мой взгляд, семья должна быть большой и дружной.
Идеальная семья - это уважение друг к другу, верность, поддержка в трудные минуты. Это круг людей, готовых уберечь тебя от опасности. Семья поможет тебе
во всём.
В каждом семейном кругу есть ложечка изъяна. Кто-то замечает это, а иногда этот «изъян» скрыт под слоями вранья. Каждая семья идеальна по-своему.
Для меня это понятие означает, что семья благополучна, уравновешена в поведении. Главное-это порядочность и уважение! Цените и берегите свои семьи.
Семья - это самое дорогое, что у нас есть. Семьи бывают разные. На мой взгляд, семья должна быть большой и дружной.
Идеальная семья - это уважение друг к другу, верность, поддержка в трудные минуты. Это круг людей, готовых уберечь тебя от опасности. Семья поможет тебе
во всём.
В каждом семейном кругу есть ложечка изъяна. Кто-то замечает это, а иногда этот «изъян» скрыт под слоями вранья. Каждая семья идеальна по-своему.
Для меня это понятие означает, что семья благополучна, уравновешена в поведении. Главное-это порядочность и уважение! Цените и берегите свои семьи.
Рыхтаваўся ён тры тыдні. Пабудаваў вялікі карабель, сплёў невад, паклікаў ксяндза. I вось, калі закінулі невад і пачалі выцягваць яго, то быў ён лёгкі. Рашылі, што нічога няма. Але, калі выцягнулі апошняе крыло, убачылі ў нераце цудоўную дзяўчыну з белым тварам, доўгімі распушчанымі валасамі. Адны ад здзіву анямелі, другія кінуліся ўцякаць.
Тады дзяўчына загаварыла голасам, падобным да голасу ручая, які бег у гэтае возера:
— Вы задумалі дзёрзкую справу, парушылі спакой возера. Але я раскажу вам пра яго. На тым месцы, дзе сёння возера, стаяў некалі горад. Князь, які валодаў горадам, быў у хаўрусе з навагрудскім князем Міндоўгам. Аднойчы напаў на Навагрудак з магутным войскам суседні цар. Князь разам са сваёй дружынаю паехаў на дапамогу Міндоўгу. У горадзе засталіся старыя, жанчыны, дзеці і сярод іх прыгожая князева дачка. Магутнае войска Міндоўга і княскае войска разбілі, і ворагі падышлі да горада Свіцязя. Тады перад князёўнай з'явіўся аднекуль стары і сказаў, што ператворыць горад у возера, а людзей у кветкі. Горад сапраўды адразу пачаў знікаць, а на месцы яго разлілося возера, па якім плавалі цудоўныя кветкі-цары.
Расказаўшы гэта, дзяўчына знікла. Больш яе ніхто ніколі не бачыў. Як успамін пра гэта, кожную вясну цвітуць на возеры кветкі-цары.