Жерді бекерден бекер Жер-Ана деп атамайтыны сөзсіз. Бүгінде жер анаға 4,5миллиард жыл болған. Табиғаттын бірден бір басты байлығы-Жер. Біз адамдар, жануарлар, жанды табиғаттар осы жер шарында өмір сүріп, көбейіп келеміз. Егер Жер болмаса бұндай тіршілікте болмас еді.
Жер біздің анамыз секілді. Бізді өсіреді,аялайды, қорегіміздіде осы жерден табамыз. Анамызды қалай сыйласақ, жердіде дәл солай сыйлап, қадірлеу керекпіз. Ол үшін қоқыстарды жинап яғни әр жерге лақтырмауымыз керек. Тал отырғызып, көгалдандырып, әр апта сайын табиғатты тазартып тұруымыз тиіс. Жер Ана әр халықтың, әр адамның кіндік тамған жері. сол себептіді де туған жеріміздің қадірін түсініп, қолда барда қадірін түсінуіміз керек.
Бұл тіршілікке адам болып жүруіміздің де себепшісі Жер Ана. Жерімізді қадір тұтайық!!
Объяснение:
. Однако уже можно твердо сказать, что начало истории казачества следует искать гораздо ранее XVI в. Южнорусские лесостепи, степное Предкавказье, Приазовье и Северное Причерноморье — районы, ставшие колыбелью казачества, — никогда не пустовали. Беглецы из московских и литовских «украин» уходили не в пустое место, в степях их было, кому встретить. Общинное военно-демократическое самоуправление, устойчивый военно-разбойный и промысловый быт, особенности культуры казаков, по мнению автора, говорят о многовековой преемственности.
