Один вольтметр, присоединенный к источнику тока, показал напряжение 10 в, а другой - напряжение 15 в. когда эти вольтметры соединили последовательно и подключили к источнику, первый показал 4 в, а второй - 12 в. определите эдс источника.
Момышұлы Бауыржан (1910-1982) – екінші дүниежүзілік соғыстың даңқты жауынгері, халық қаһарманы, қазақтың көрнекті жазушысы. Туған жері-Жамбыл облысының Жуалы ауданындағы Көлбастау мекені.
Бауыржан жеті жылдық мектепті бітіргеннен кейін біраз уақыт мұғалім болған. Сонда жүргенде кезекті әскери міндетін өтеуге шақырылып, онда бір жарым жыл жүріп, запастағы командир атағын алады. Туған ауылына қайтып оралған соң, ол біраз жыл қаржы мекемесінде қызмет істейді. Содан қайтадан Қызыл Армия қатарына шақырылып, түрлі әскери бөлімдерде взвод, рота, командирі болады.
1941 ж. Ұлы Отан соғысы басталысымен, Бауыржан даңқты генерал-майор И.В.Панфиловтың басшылығымен Алматы маңында жаңадан жасақталған 316 атқыштар дивизиясының құрамында майданға аттанады, батальон, полк командирі қызметтерін атқарады. Соғыстың соңғы жылдарында гвардиялық дивизияны басқарады.
1941 жылғы күзгі, қысқы кескілескен шайқастар кезінде өз батальонын 27 рет шабуылға бастап шықты. 5 рет қоршауды бұзып, негізгі жауынгерлік құрамымен аман-есен дивизиясына қосылды. Жауынгерлік іс-қимылдарға қатысты ұрыстан шығу, шегініс жасау тәсілдерінің арнайы тарау болып әскери жарғыға енуі, тактикада «ошақты» және «икемді қорғаныс» ұғымдарының қалыптасуы Бауыржан Момышұлының осындай тәжірибелерінің жиынтығы болып табылады. Оның қолбасшы, терең ойлай білетін әскери мамаң ретіндегі таланты соғыста полк, дивизия басқарған жылдары кеңінен ашылды.
Бауыржан Момышұлы жау шептеріне ішкерлей еніп ұрыс жүргізу теориясын соғыс тәжірибесінде алғаш қолданушылардың және оны дамытушылардың бірі болды.
лқын, парасатын, елі үшін шыбын жанын қиятын ерлігін керемет білген. Соның арқасында оларды ерлік жеңістерге бастап, жігерлендіріп отырған.
Бауыржан Момышұлы соғыс жылдарында адуынды да қатал әскери басшы болып қана қойған жоқ, сонымен қатар қарамағындағы жауынгерлер мен офицерлердің ақылгөй жетекшісі, зерделі де білгір, байыпты да мейірман тәрбиешісі де бола білді.
Весы — устройство или прибор для определения массы тел по действующему на них весу, приближённо считая его равным силе тяжести. Процесс определения массы тел называют взвешиванием. Вес тела может быть определён или через сравнение с весом эталонной массы (такой принцип применяется в рычажных весах), или с измерения силы тяжести через другие физические величины. Весы — это один из древнейших приборов. Считается, что до изобретения весов человек оценивал массу предметов, взвешивая их на ладонях рук. Самые древние образцы весов найденные археологами датируются 5 тысячелетием до нашей эры и использовались в Месопотамии (историко-географический регион на Ближнем Востоке). По-видимому весы возникли и совершенствовались идя в ногу с развитием торговли. Нужен был такой прибор, который взвешивать товар, предназначенный для продажи. Старинные аптечные весыДревнейшей формой весов была горизонтальная балка, по концам которой свисали чаши. На одну из них клали взвешиваемый товар, на другую — разнообразные предписанные и контролируемые верховной властью эталоны веса. Например, мерой для взвешивания небольших предметов долго служили зерна злаков. Римлянам приписывают изобретение принципиально иной системы измерения веса — такой, при которой передвигается гиря, а точка опоры и положение привеса остаются неизменными. Отсчёт вёлся по нанесённой на стержень шкале. Эти первые рычажные весы называли безменом. Весы и весовщики пользовались в древности очень большим почетом и присутствовали на всех важных торговых сделках. Весы также использовали для того, чтобы отличать драгоценные камни и монеты от фальшивых аналогов. Весы БеранжеПозднее, на смену природным эталонам веса пришли гири. Греки применяли квадратные или прямоугольные пластины, круглые, конусообразные или многогранные куски свинца, бронзы. Римляне тоже использовали шары, кубики, круглые шайбы из свинца или камня. Следует добавить, что жители Древнего Мира относились к процессу создания весов с фантазией – гирям часто придавалась и различные художественные формы. Гири изготавливались в виде различных зверей, женских фигур, голов богов. Вокруг гирь разгорались нешуточные страсти. Соблазн порчи гирь был присущ нечистым на руку торговцам с самой древности, — ведь это сулило немалую прибыль. В древних книгах часто встречаются проклятия «неверным гирям и весам». Обвес считался серьезным грехом. весы пружинныеВ Древней Руси товары взвешивали на равноплечих весах — скалвах. Позже на Руси стали использовать и неравноплечные весы. Назывались они «пуд». Весы мастерили кузнецы, за что пользовались большим почетом и уважением. Историки отмечают, что до 15 века заботливой хранительницей мер и весов была Церковь. В монастырях и храмах появились первые смотрители за правильностью измерений. Со временем меры по борьбе с обвешиванием и обмериванием ужесточались. Царь Иван Грозный запретил торговцам иметь собственные гири и весы. Разрешалось пользоваться только «государственными». Царь Федор Алексеевич обязал проверять существующие меры с клеймлением их «орлёной печатью». Петр I своим указом ввел их обязательную проверку два раза в год. В 1842 году в Петербурге было основано «Депо образцовых мер и весов». Весы автомобильныеВ 1892 году ученым-хранителем там был назначен Дмитрий Иванович Менделеев. Туда торговцы обязаны были приносить на поверку свои измерительные приборы. Год спустя заведение стало именоваться «Главной палатой мер и весов», а сегодня это Российский научно-исследовательский институт метрологии.
Объяснение:
Момышұлы Бауыржан (1910-1982) – екінші дүниежүзілік соғыстың даңқты жауынгері, халық қаһарманы, қазақтың көрнекті жазушысы. Туған жері-Жамбыл облысының Жуалы ауданындағы Көлбастау мекені.
Бауыржан жеті жылдық мектепті бітіргеннен кейін біраз уақыт мұғалім болған. Сонда жүргенде кезекті әскери міндетін өтеуге шақырылып, онда бір жарым жыл жүріп, запастағы командир атағын алады. Туған ауылына қайтып оралған соң, ол біраз жыл қаржы мекемесінде қызмет істейді. Содан қайтадан Қызыл Армия қатарына шақырылып, түрлі әскери бөлімдерде взвод, рота, командирі болады.
1941 ж. Ұлы Отан соғысы басталысымен, Бауыржан даңқты генерал-майор И.В.Панфиловтың басшылығымен Алматы маңында жаңадан жасақталған 316 атқыштар дивизиясының құрамында майданға аттанады, батальон, полк командирі қызметтерін атқарады. Соғыстың соңғы жылдарында гвардиялық дивизияны басқарады.
1941 жылғы күзгі, қысқы кескілескен шайқастар кезінде өз батальонын 27 рет шабуылға бастап шықты. 5 рет қоршауды бұзып, негізгі жауынгерлік құрамымен аман-есен дивизиясына қосылды. Жауынгерлік іс-қимылдарға қатысты ұрыстан шығу, шегініс жасау тәсілдерінің арнайы тарау болып әскери жарғыға енуі, тактикада «ошақты» және «икемді қорғаныс» ұғымдарының қалыптасуы Бауыржан Момышұлының осындай тәжірибелерінің жиынтығы болып табылады. Оның қолбасшы, терең ойлай білетін әскери мамаң ретіндегі таланты соғыста полк, дивизия басқарған жылдары кеңінен ашылды.
Бауыржан Момышұлы жау шептеріне ішкерлей еніп ұрыс жүргізу теориясын соғыс тәжірибесінде алғаш қолданушылардың және оны дамытушылардың бірі болды.
лқын, парасатын, елі үшін шыбын жанын қиятын ерлігін керемет білген. Соның арқасында оларды ерлік жеңістерге бастап, жігерлендіріп отырған.
Бауыржан Момышұлы соғыс жылдарында адуынды да қатал әскери басшы болып қана қойған жоқ, сонымен қатар қарамағындағы жауынгерлер мен офицерлердің ақылгөй жетекшісі, зерделі де білгір, байыпты да мейірман тәрбиешісі де бола білді.