Описание тудрово-глеевой почвы. план: природная зона; условия образования почвы (t°c, к. увлажнения); профиль; гумусовый горизонт; плодородие; мелиорация; использование человеком.
Табиғат зоналары - Табиғат зоналарын ең негізгі сыртқы факторлар қалыптастырады. Олар көп жағдайда күн жылуының таралуына (яғни географиялық ендікке) тәуелді. Тағы бір фактор - аумақтың ылғалдылығының әртүрлілігі. Жылу мен ылғалдың арақатынасы нәтижесінде әр түрлі табиғи зоналар пайда болады. Мәселен, аумаққа күн жылуы көп түссе, оның біраз ылғалдылығы жеткіліксіз (К=0,3) болса, онда шөлді аймақтар пайда болады. Әрбір зона өзіне тән климатымен, топырағымен, өсімдік және жануарлар дүниесімен ерекшеленеді. Кейде бір зонаның ішінде басқа зоналарға ұқсас жеке үлескілер де кездеседі.
Қазақстанның жазық бөлігінде солтүстіктен оңтүстікке қарай бірте-бірте орманды дала, дала, шөлейт және шөл зоналары ауысып отырады. Сонымен бірге бұл зоналарда топырақ және өсімдік жамылғысы батыстан шығысқа қарай да өзгереді. Оның себебі осы бағытта климаттың континенттігі артады. Республиканың биік таулы аудандарында зоналар биіктікке байланысты (зоналар немесе биіктік белдеулер) ауысып отырады. [1]
8. давление понижается с повышением температуры воздуха;
9. В) выпадут осадки;
10. 22 июня
11.ПЛАН
ЧАСТЬ В. 1. 1) Африка б) река Нил 2) Северная Америка в) горы Кордильеры 3) Евразия г) Западно-Сибирская равнина 4) Южная Америка а) река Амазонка
2. 1 Заболоченная территория с холодным климатом. Из растений распространены мхи, лишайники, низкие деревца и кустарнички. Живут северные олени, песцы. - ТУНДРА 2 Густая вечнозелёная растительность. Климат жаркий и очень влажный. Много обезьян, змей и попугаев. а Влажные экваториальные леса 3 Здесь растёт много трав, деревьев нет. Много грызунов. б Степь 4 Это густые хвойные леса. Климат умеренно холодный. В лесах много хищников, пушных животных и птиц. г Тайга
ЧАСТЬ С. Самые длинные горы Земли- АНДЫ Самое большое озеро в мире - КАСПИЙСКОЕ Самый большой полуостров - АРАВИЙСКИЙ Самый высокий водопад планеты - АНХЕЛЬ Самая длинная и полноводная река- АМАЗОНКА
Табиғат зоналары - Табиғат зоналарын ең негізгі сыртқы факторлар қалыптастырады. Олар көп жағдайда күн жылуының таралуына (яғни географиялық ендікке) тәуелді. Тағы бір фактор - аумақтың ылғалдылығының әртүрлілігі. Жылу мен ылғалдың арақатынасы нәтижесінде әр түрлі табиғи зоналар пайда болады. Мәселен, аумаққа күн жылуы көп түссе, оның біраз ылғалдылығы жеткіліксіз (К=0,3) болса, онда шөлді аймақтар пайда болады. Әрбір зона өзіне тән климатымен, топырағымен, өсімдік және жануарлар дүниесімен ерекшеленеді. Кейде бір зонаның ішінде басқа зоналарға ұқсас жеке үлескілер де кездеседі.
Қазақстанның жазық бөлігінде солтүстіктен оңтүстікке қарай бірте-бірте орманды дала, дала, шөлейт және шөл зоналары ауысып отырады. Сонымен бірге бұл зоналарда топырақ және өсімдік жамылғысы батыстан шығысқа қарай да өзгереді. Оның себебі осы бағытта климаттың континенттігі артады. Республиканың биік таулы аудандарында зоналар биіктікке байланысты (зоналар немесе биіктік белдеулер) ауысып отырады. [1]