Ландшафт (нем. land — жер, schaft — өзара байланысты білдіретін жұрнақ) терминін орыс ғалымы Л.С. Берг енгізген. Географиялык ландшафтқа тән негізгі көрсеткіштер қатарына аумақтың біркелкі сипаты, құраушыларының біртекті ұштасуы, құрылымының кешенді сипаты мен біртұтастығы, тұрақтылығы, зат және энергия алмасуының біртектестігі жатады. Географиялык ландшафт терминінің “тарихи қалыптасып, біртұтастығын сақтай отырып, ұдайы дамитын табиғат кешені” немесе “табиғи геожүйе” деген де анықтамасы бар. Ландшафтар типке, тип тармағына және түрге жіктеледі. Ландшафтарды жіктеуде жылу және ылғалмен қамтамасыз етілу жағдайлары, геоботан. белгілері ескеріледі. Жер шарындағы барлық ландшафтардың жиынтығын ландшафтық сфера деп атайды. Ландшафтық түсірімдер нәтижесінде әр түрлі масштабтағы ландшафтық карталар жасалынады. Қазіргі кезде Географиялық ландшафттардың матем. моделі жасалынып, олар жайлы мәліметтер компьютерлік өңдеуден өткізіледі. Адам әрекетінен өзгерген ландшафт антропогендік (жасанды) ландшафт деп аталады.
Гора (або пагорб ) - це височина конусоподібної форми. Вона має характерну точку - вершину, бічні скати (або схили) і характерну лінію - лінію підошви. Лінія підошви - це лінія злиття бічних скатів з навколишньою місцевістю. На схилах гори іноді бувають горизонтальні площадки, звані уступами.
Рівнини - значні за площею ділянки поверхні суші, дна морів і океанів , для яких характерні: незначний ухил місцевості (до 5 °) і невелике коливання висот (до 200 м); яке якщо й досягає сотень метрів, то ці зміни мають місце на великій відстані. Що веде до того, що висоти сусідніх точок мало відрізняються один від одного.