Қоғамдық география - зерттеу нысаны түгелдей қоғамды немесе оның құрамдас жеке элементтерін не қырларын (аспектілерін) аумақтық ұйымдастыру болып табылатын барлық географиялық ғылыми пәндердің жиынтығы; географияның негізгі бөлімдерінің бірі болып қалыптасып, физикалық географиямен бірге географиялық ғылымның бірыңғай жүйесін құрайды.
Тарихи жағынан географияның қоғамтану тармағы экономикалық географиямен, 1960-1970 жылдары — әлеуметтік-экономикалық географиямен ұқсастырылды. Қоғамдық құбылыстарды зерттеуде географиялық әдістерді кеңейту мен тереңдетудің нәтижесінде бұрынғы дәстүрлі салаларға қоса географияның жаңа түрлері пайда болды. Олар: рекреациялық география, мәдениет географиясы, саяси география, медициналық география, этногеография, геодемография, әскери география, тарихи география. Батыс Еуропаның кейбір елдерінде қоғамдық география орнына "әлеуметтік география" термині қолданылады.[1]
Научное исследование можно определить как целенаправленное познание. Проводить исследование – значит изучать, познавать закономерности, систематизируя факты.
Научное исследование обладает рядом отличительных признаков: наличие четкой сформулированной цели; стремление к открытию неизвестного; систематичность процесса и результатов; обоснование и верификация полученных выводов и обобщений.
Следует отличать научное и обыденное познание. Научное познание в отличие от обыденного предполагает использование особых методов исследования. В связи с этим возникает необходимость постоянного поиска новых методов для изучения неисследованных объектов
