Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Честно говоря, в Древней Спарте я бы жить не хотела.
В отличие от своих соседей на севере, Афины, Спарта едва ли была культурным центром.
Все-таки Спарта – это место, где люди развивались только как воины, но не как ремесленники и земледельцы.
Объяснение:
Некоторое ремесленничество действительно существовало, но мы не видим ничего с точки зрения философских или научных достижений, как это было в Афинах. Вместо этого спартанская жизнь была основана вокруг военных.
В Спарте был непривлекательный для меня политический строй. Власть удерживалась олигархически, и индивидуальные свободы для несартанцев были строго ограничены, хотя женщины в Древней Спарте могли иметь гораздо лучшие условия, чем женщины, живущие в других частях древнегреческого мира.
Одной из ключевых черт социальной структуры древней Спарты были илоты. Термин имеет два происхождения. Во-первых, это прямо переводится как «пленник», а во-вторых, считается, что оно тесно связано с городом Хелос, граждане которого были превращены в первых илотов в древнеспартанском обществе.
По сути, илоты были рабами. Они были необходимы, потому что спартанским гражданам было запрещено заниматься физическим трудом, а это значит, что им нужен принудительный труд для обработки земли и производства продуктов питания. В обмен на это, илотам было разрешено хранить 50 процентов того, что они производили, им разрешалось вступать в брак, исповедовать свою собственную религию и, в некоторых случаях, иметь свою собственность.
Тем не менее, спартанцы все еще довольно плохо к ним относились. Каждый год спартанцы объявляли «войну» илотам, давая спартанским гражданам право убивать илотов, как они считают нужным. Более того, ожидалось, что илоты отправятся на войну по приказу спартанского руководства, наказание за сопротивление - смерть.
Отдельная история – воспитание мальчиков в каких-то жесточайших условиях. Так что этот полис мне кажется чрезвычайно жестоким и жить бы я там ни за что не хотела.