XVIII ғасырдың ортасында Орталық Азияда маңызды өзгерістер болып өтті. Жоңғарлардың қазақтарға қарсы жауластық әрекеттері 1745 жылы Калдан-Церен қайтыс болғаннан кейін Жоңғар хандығының өз ішінде орын алған оқиғаларға байланысты әлсірей түсті. Жоңғарияның әлсіреуімен оның қазақ жерлерін жаулап алу қауіпі жойылды. 1748 жылы Әбілқайыр ханды Барақ султанның өлтіруі Россия өкіметін мазаламай қалмады. Әбілқайыр тұсында қалыптасқан саясатты жалғастыруға мүдделі Петербург сарайы Россияға бейімделушілік бағытын устаған феодалдық топтарға үміт артты. 1749 жылы Нуралы Кіші жүздің ханы болып тағайындалды. Алайда патша үкіметінің отарлау бағытындағы саясатының күшеюі жүздегі старшиндардың ханға бағынбауының әртүрлі формасында көрінген ішкі саяси жағдайы шиеленістіріп жіберді.
2) В Китае существовала власть манджурской династии, правление которой, оказывало губительное действие на страну. Следовательно в Китае велись освободительные войны, что истощало ресурсы страны и мешало народу объединиться в борьбе против европейцев
3) Китай был менее развит, по сравнению с Японией и китайское правительство вынуждено было заключать невыгодные мирные договоры со странами Европы.
4) Япония быстро нарастила свою военную мощь и уже в XX веке вела успешные войны на территории противников ( в отличие от Китая, который вел войны на своей территории) , что не давало европейцам закрепиться на японской территории.
3) Экономическая жизнь Китая в целом зависела от Европы.