Афинский демос ( в переводе с древнегреческого ''народ'') представлял собой граждан Афин, его народ, но под понятием народа подразумевались хоть и свободные, но простые, бедные жители полиса - земледельцы-крестьяне, торговцы, ремесленники. Они были недовольны тем произволом аристократии, который был в управлении полисом и в судебных делах. Простые афиняне хотели отмены долгового рабства, честного подела земли между беднотой и аристократией, введения простых людей в судебную систему. Их недовольство заставило архонта Драконта примерно в 621 году до н.э. ограничить власть и произвол судей.
1723 жылы Севан Рабданның 100 000 адамдық жасағын бастаған оның балалары Қалдан Серен мен Шоно қазақ ауылдарына басып кіріп, ойран салды. Мұндай қанды жорықтар 1723 – 27 жылдары аралығында тағы да бірнеше рет қайталанды. Бұл тарихта “Ақтабан шұбырынды, алқакөл сұлама” деген атпен қалған ел басына күн туған ауыр кезең еді.