ответ:
в xii—xiii веках орден был богат, ему принадлежали обширные земельные владения как в созданных крестоносцами государствах на территории израиля и сирии, так и в европе. орден обладал также широкими церковными и юридическими привилегиями, 7дарованными ему папой римским, которому орден непосредственно подчинялся, а также и монархами, на землях которых он имел владения и недвижимость. орден нередко выполнял функции военной защиты государств, созданных крестоносцами на востоке, хотя первичной целью, декларированной при его учреждении, была защита паломников, идущих в святую землю.
в 1291 году, когда крестоносцы были изгнаны из палестины мамлюкским султаном египта халил аль-ашрафом, тамплиеры переключились на финансовые услуги и торговлю, накопили значительные ценности и оказались в сложных имущественных отношениях с королями европейских государств и папой.
в 1307—1314 годах члены ордена подверглись арестам, пыткам и казням со стороны французского короля филиппа iv, крупных феодалов и римско-католической церкви, в результате чего орден был папой климентом v в 1312 году.
объяснение:
тамплие́ры (фр. templiers — «храмовники»), также известны под официальными названиями орден бедных рыцарей христа
Тамплие́ры (фр. templiers — «храмовники»[1]), также известны под официальными названиями Орден бедных рыцарей Христа (фр. L'Ordre des Pauvres Chevaliers du Christ), Орден бедных рыцарей Иерусалимского храма (фр. L'Ordre des Pauvres Chevaliers du Temple de Jerusalem), Бедные воины Христа и Храма Соломона (лат. Pauperes commilitones Christi Templique Salomonici) — духовно-рыцарский орден, основанный на Святой земле в 1119 году[1] небольшой группой рыцарей во главе с Гуго де Пейном после Первого крестового похода[2]. Второй по времени основания (приблизительно через 20 лет после Госпитальеров) из религиозных военных орденов.
Басқа тілде оқу
Бақылау
Өңдеу
Археологиялық ескерткіштер – халықтардың ежелгі тарихына қатысты материалдық мәдениетінің ескерткіштері. Оған: қалашықтар мен қалалар; ежелгі қоныстардың қалдықтары; обалар, қабір үстіне орнатылған ескерткіштер мен салт-дәстүрлік құрылыстар; адамның еңбек қызметін сипаттайтын ескерткіштер; тасқа және үңгірде қашалған жазулар; табылған жекелеген қазбалардың орындары жатады.
Албан
А.е. Солтүстік Қазақстан облысы ежелгі тұрғындарының жоғ. палеолит дәуірінен ортағасырлық кезеңге дейінгі өмірі мен тұрмысын көрсетеді. 100-ден аса нышанға қазба жұмыстары жүргізілді, нәтижесінде ежелгі адамдардың материалдық және рухани мәдениетін көрсететін көптеген коллекциялар жиналды. Қола дәуірінің заттық кешендері негізінде Г.Б. Зданович қола ғасырдың алатын кезеңі мен хронологиясын жасады, Петровтік мәдениет дербес өз алдына бөліп қаралды (1975). С.Я. Зданович Солтүстік Қазақстан облысы және көрші облыс материалдары негізінде қола ғасырдың аяқ шеніндегі Саргарин мәдениетін анықтады. В.Ф. Зайберт неолит кезеңінің А.е. материалдары бойынша Атбасар мәдениетіне жататын ескерткіштердің хронологиясын әзірледі, ал энеолит кезеңінің ескеткіштері Ботай мәдениетімен біріктіріле қарастырылды. А.А. Плешаков мезолит және неолит дәуірі материалдары бойынша тәжірибе-трассологиялық әдіспен ежелгі халықтардың шаруашылыққа қолданған кремнийден жасалған еңбек құралдарын қалпына келтіру ісін жүзеге асырды. М.К.Хабдулина зерттеген ескерткіштер негізінде номадтардың Ұлы даласы жүйесіндегі ерте темір ғасыры далалық Есіл өңірінің мәдени-тарихи оқиғаларын айқындап берді. Облыста сақталған — 171 А.е. ішінен Петропавл қ-нда бір нышан, Бескөл ауданында — 26, Булаевта — 3,