Николай Францевич родился 6 мая 1908 года в Москве, в семье рабочего. Окончил 5 классов. Работал слесарем на Муромском паровозоремском заводе строительных машин. В Советской Армии в мая 1932 года. В 1933 году окончил Луганскую военную школу летчиков в частях бомбардировщиков. В 1939 году участвовал в боях на р. Халхин - Гол и советско-финдляндской войне 1939-1940 гг. В действующей армии с июня 1941 г. командир эскадрильи 207-го дальнебомбардировочного авиационного полка ( 42-я бомб. авиационная дивизия, 3-й бомбардировочный авиационный корпус ДБА ) капитан Гастелло выполнял 26 июня 1941 г. очередной полет на задание. Его бомбардировщик был подбит и загорелся. Он направил горящий самолет на скопление вражеских войск. От взрыва бомбардировщика противник понес большие потери. За совершенный подвиг 26 июля 1941 года присвоено посмертно Звание Героя Советского Союза. Имя Гастелло навечно занесено в списки воинских частей. На месте подвига на шоссе Минск-Вильнюс сооружен памятник-мемориал, в Москве.
1-обасында ертедегі жер бетінде, боренелерден сальшған шатыр тәрізді кұрылыста бастары батысқа және оңтүстікке каратылған үш өлік (олардың екеуі жауынгер) жатыр, олар бейне бір өздерінің арасына салынып, тайыз қабірге жерленген «әскербасын» қоршап жатқан сияқты. Өліктерге қоса салынған саймандар — кару (жебелердің қола ұштары, темір қанжарлар мен қорамсақ ілмектері), ат әбзелдері (темір ауыздыктар мен тоғалар, қола айылбастар, өткермелер және т. б.), тұрмыс заттары (қыш ыдыстар, темір пышақтар және басқалар). Сынтаста басын артқа қаратып, аузын ақситып жатқан қасқыр мүсінімен және киіктің басымен, текелердін мүсінімен және жыртқыш андардын басымен шебер безендірілген сүйек қасықтар ерекше.
Объяснение:
1-обасында ертедегі жер бетінде, боренелерден сальшған шатыр тәрізді кұрылыста бастары батысқа және оңтүстікке каратылған үш өлік (олардың екеуі жауынгер) жатыр, олар бейне бір өздерінің арасына салынып, тайыз қабірге жерленген «әскербасын» қоршап жатқан сияқты. Өліктерге қоса салынған саймандар — кару (жебелердің қола ұштары, темір қанжарлар мен қорамсақ ілмектері), ат әбзелдері (темір ауыздыктар мен тоғалар, қола айылбастар, өткермелер және т. б.), тұрмыс заттары (қыш ыдыстар, темір пышақтар және басқалар). Сынтаста басын артқа қаратып, аузын ақситып жатқан қасқыр мүсінімен және киіктің басымен, текелердін мүсінімен және жыртқыш андардын басымен шебер безендірілген сүйек қасықтар ерекше.
Объяснение:
Дмитрий Васильевич Владимиров родился в деревне Скирманово 14 августа 1923 года. В год начала войны ему исполнилось 18 лет, и он ушёл из деревни на фронт. За боевые заслуги награждён орденом Боевого Красного Знамени. В результате тяжёлого ранения в ногу был комиссован.Умер в Москве 3 июля 1947 года (результат лечения ноги эффекта не дал, а от ампутации он отказался - безногий инвалид это тяжёлая обуза для семьи). Похоронен в Москве на Даниловском кладбище.Большая семья Владимировых: Василий Георгиевич, Аксинья Яковлевна и их дети - Дмитрий, Александр, Анатолий, Мария, Зинаида. Ещё один ребёнок умер в деревне Скирманово и там похоронен. Незадолго до захвата деревни немецко-фашистскими войсками вся семья Владимировых ушла в Москву, пешком.Сестра Дмитрия Васильевича Мария тоже родилась в Скирманово. С 13 лет работала на оборонном предприятии в Москве, награждена медалью "За доблестный труд в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.". Умерла в 2010 году 28 июля, похоронена на Даниловском кладбище в Москве.