VI-VII ғасырларда Үндістанда феодалдық қатынас толық үстемдік ала бастады. Үндістан жеріндегі Ганг және Үнді өзендерінің жағасында тұратын тайпалар бірігіп, мемлекет құруға бет алды. Біртұтас халық болып қалыптасуға ортақ мәдениет және ортақ тіл негіз болды. Ертеден келе жатқан индуизм мен санскрит тілдері халықтардың ортақ тіліне айналды. IV-VI ғасырларда Магадхи жерінде сол кездегі ең ірі Гупта империясы құрылды. Гупта әулетінің билігі Чапдрагуптаның (320-340) қолына тиеді. Оның баласы Самудрагупта (340-380) тұсында Гупта мемлекеті күшейіп, Батыс Бенгалиядан Пенджабқа дейінгі аралықтағы Солтүстік Үндістанды биледі.
Үндістан феодалдық қоғамының өзге елдерден ерекшелігі - әлеуметтік каста жүйесінің болуы. Әлеуметтік касталар брахман,кшатрий, вайший,шудра деп аталады. Сонымен қатар касталарға кірмеген қоғамның ең бір қорғансыз бөлігі кесапаттылар деп аталған. Дүниеге келген әрбір үнділік абыздар, ақсүйек жауынгерлер, егіншілер, қызметшілер топтарының біріне жататын болды. Абыздар мен ақсүйектер елдің саяси биліғі тізгінін ұстады, қызметшілер ең кедей топқа жатты. Қызметші касталарымен сөйлесу, жақындап бірге жүру немесе бір үйде отыру абыздар мен ақсүйектер касталарында жиіркеніш туғызатын.
VII-XII ғасырларда Үнді жерінде феодалдық қатынас тереңдей түсті. Мүлік теңсіздігі күшейіп, феодалдық тап қалыптасты. Ірі феодалдық жер иеліктері үлғая түсті. Жер патша иелігіндегі мемлекеттік меншік болып саналды. Патша бүкіл жерді 4 иелікке бөлді:
1) мемлекеттік мүддеге пайдаланылатын жер;
2) патша қызметкерлеріне арналған;
3) аскан қабілетімен көзге түскен адамдарға сыйға тартылатын жер;
4) дін қызметкерлеріне берілетін жер.
Объяснение:
Відповідь:
Великая Отечественная война была частью Второй мировой войны. Начав войну осенью 1939 г., Германия не смогла завершить ее в кратчайшие сроки. Она столкнулась с необходимостью вести длительную войну в условиях нехватки продовольственных, сырьевых и энергетических ресурсов. В этой обстановке А. Гитлер решил изменить характер войны, превратив ее из войны между двумя группами капиталистических стран в войну всего капиталистического мира против СССР. После победы над СССР А. Гитлер планировал вынудить Великобританию и США заключить с ним мирный договор и разделить мир на условиях, продиктованных Германией. Поскольку А. Гитлеру было известно, что в Англии и США имеются силы, стремящиеся направить германскую агрессию против СССР, то он рассчитывал на сотрудничество с ними. В случае отказа Великобритании и США добровольно признать за Германией мировое господство, А. Гитлер планировал использовать сырьевые ресурсы СССР для дальнейшей войны с этими государствами. То есть война против СССР была запланирована Германией как часть борьбы за мировое господство.
План вторжения Германии в СССР был утвержден вермахтом в декабре 1940 г. и назван «Барбаросса» в честь первого немецкого императора Фридриха I Барбароссы. Этот план предусматривал молниеносный разгром основных сил Красной Армии западнее рек Днепр и Западная Двина. В дальнейшем намечалось захватить Москву, Ленинград, Донбасс с последующим выходом на линию Архангельск — Волга — Астрахань. Предполагаемая продолжительность основных боевых действий составляла 2—3 месяца, так называемая стратегия блицкрига (молниеносной войны).
Пояснення:
