1) Младший жуз занимал территорию Западного Казахстана между Каспийским и Аральским морями, захватывая полуостров Мангышлак, северную часть плато Устюрт, долины рек Эмба, Орь, Илек, Урал, часть Сырдарьинского бассейна
Правители:
Абулхаир (1718-1748)
Нуралы-хан (1748—1786)
Ералы-хан (1791—1794)
Есим-хан (1795—1797)
Айшуак-хан (1797—1806)
Жанторе-хан (1806—1810)
Ханский совет (1810—1812)
Шергазы-хан (1812—1824)
Правители Бокеевской Орды:
Бокей-хан (1812—1815)
Жангир-хан (1812—1845)
Правители Младшего жуза, выбранные народом:
Батыр-хан (1748—1785)
Есим-хан (1790—1791)
Абулгази-хан (1791—1806)
Каратай-хан (1806—1816)
Арынгазы-хан (1816—1821)
2) Средний жуз занимал территорию северо-восточного, центрального, части юго-восточного Казахстана. На юге границы Среднего жуза шли по реке Сырдарья, по северу Балхаша до Зайсана и Тарбагатайского хребта. С востока на запад граница жуза шла от западного Алтая и Трабагатая через бассейны рек Тобол, Иргиз, Торгай до Мугоджарских гор.
Правители:
1)Шах-Мухаммед (Семеке) 1719-1734
2)Абилмамбет 1734-1771
3) Абылай 1771-1781
4) Уали 1781-1789
5) Даир 1781-1784
6) Бокей 1815-1817
7) Губайдулла 1819-1822
8) Кенесары 1841-1847
3. Старший жуз занимал территорию Жетысу, южного Казахстана до среднего теченияСырдарьи, включая территорию долины реки Или, предгорья Джунгарского, Заилийского и Киргизского Алатау, Каратауского хребта, междуречье Чу и Таласа.
правители:
1 Карт-Абулхаир 1718-1730
2 Жолбарыс 1730-1740
3 Абульфеиз 1740-1750
Объяснение:
ХЫХ ғасырдың бас кезіне қарай шекара шебіне таяу аймақтардағы қазақ және орыс халықтарының арасында достық қатынастар қалыптаса бастады. Бұрынғы өзара атыс-шабыс бәсең тартты. Шекаралық аймақтардағы жәрмеңкелерде сауда-саттық қыза түсті. Қарапайым қазақтар мен орыстардың арасында бір-бірімен тамыр болу кеңінен етек алды. Сонымен қатар жайылымдық жерлердің көлемі елеулі түрде тарыла түсті. Мүның өзі мал өсіретін дәстүрлі шаруашылық жүйесін бірте-бірте бұза берді. Кіші жүз қазақтарының материалдық жағдайы әлдеқайда нашарлай түсті. Шекара шебіне таяу қазақтар ашаршылыққа ұшырады. Қазақтар шекара шебінің ішкі жағына қарай өтуге мәжбүр болды. Кейінірек онда қоныс аударған қазақтардың көпшілігі Ресейдің 1812 жылғы Отан соғысына белсене қатысты. Олар орыс армиясы жағында француздарға қарсы күресті.