На підході до міста Гейзеріха зустрів папа Лев І, який зміг вмовити вандала не влаштовувати різанину і не палити місто. Вождь формально обіцянку виконав і масових страт не було, однак їх замінили масовим полоном та вивезенням значної кількості римлян як рабів у Африку)
Объяснение:
Бесоба қорымы — б.з.б. 6 — 4 ғасырлардан сақталған ғұрыптық жерлеу орындары. Ақтөбе облысы, Мартөк ауданы, Хлебодаровское ауылынан оңтүстік-батысқа қарай 3,5 км жерде.
1973, 1974, 1976 жыдары Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы (жетекшілері М. Қадырбаев, Ж. Құрманқұлов) зерттеген. Қорым шығыстан батысқа қарай тізбектеле, топырақтан үйілген 12 обадан тұрады. Олардың диаметрі 16 — 48 метр, биіктігі 0,3 — 3 метр. Үйінді астында балшықтан, ағаштан салынған төртбұрышты және дөңгелек қабір болғаны анықталды. Іші тегістеліп сыланған. Мәйіттердің басы бір жаққа қаратылып (батысқа қаратылғаны басым), шалқасынан жерленген. Әр қабір ішінде 1 — 4 адам қаңқасы бар. Олардың қасынан аттың жүгені (темір ауыздық, аң бейнесі салынған тоғалар, т.б.), тартпасы, киім әшекейлері, қорамсақ пен темір ақинақтар, ағаш, қыш ыдыстар, сырға, моншақтар табылған. Аса беделді әскербасы (9-оба) үлкен оба астындағы қабірге және абыз әйел (3-оба) диаметрі 6 метр, тереңдігі 0,6 метр шұңқыр ішіне жеке-жеке жерленген. Бұлардың жандарынан алынған заттары да ерекше. Әскербасының қорамсағында қоладан жасалған 94 жебе ұшы, белінде балдағы алтынмен апталған темір ақинақ, асатаяқ және мойнында алтын алқасы бар. Абыз әйел мойнына алтын моншақтар, алқа, киімінің өңіріне жартышар пішінді жапсырмалар тағылған. Белбеуіне ілдірілген қалталарға жасыл, көк, сары, ақ түсті минерал ұнтақтары, охра кесектері, жеке қалтаға қола айна салынған. Аяқ жағында жыртқыш аңның басын бейнелейтін үш аяқты тас тостаған бар. Оң жағында айналасына жылқы сүйектері қойылған төртбұрышты жер ошақ. Қабір үстін шатыр тәрізді етіп ұзын бөренелермен жапқан. Бесоба қорымының материалдары б.з.б. 6 — 4 ғасырлар аралығында Елек өзені бойын мекендеген сармат тайпаларының материалдық және рухани мәдениетінің, әл
еуметтік құрлысының куәлары болып табылады.
Эмский указ — традиционное наименование выводов Особого совещания, подписанных императором Александром II, 18 (30) мая 1876 года в германском городе Бад-Эмс (нем. Bad Ems). Направлен на ограничение использования и преподавания украинского языка (по терминологии того времени — «малорусского наречия») в Российской империи. Совещание было учреждено Александром II в 1875 году по предложению начальника III отделения генерал-адъютанта А. Л. Потапова, получившего письмо от попечителя Киевского учебного округа М. В. Юзефовича, в котором он обвинил украинских просветителей в том, что они хотят «вольной Украины в форме республики, с гетьманом во главе».
Эмский указ дополнял основные положения Валуевского циркуляра 1863 года.
Ва́рвары (др.-греч. βάρβαρος, barbaros — «негреческий», «чужеземец»[1]) — люди, которые для древних греков, а затем и для римлян были чужеземцами, говорили на непонятном им языке и были чужды их культуре. Слово греческого и, по-видимому, звукоподражательного происхождения[2]. В ряде европейских языков слово заимствовано через лат. barbarus. Русское «варвар» — через др.-русск., ст.‑слав. варваръ, варъваръ (заимствовано из среднегреческого).