Белая мечеть (тат. Ак мәчет; № 11, Гилянская) — старейшая мечеть в Астрахани. Построена в камне в формах позднего классицизма в 1810 году на средства татарского купца первой гильдии Давида Измайлова на месте прежней деревянной. Первое письменное упоминание относится к 1777 году.Мечеть представляла собой одноэтажный молельный зал с полукруглым выступом михраба с южной стороны. С северной же стороны зала расположен минарет, окруженный галереями. Молельный зал состоял из двух частей — высокой, увенчанной граненным куполом, с юга и низкой, под двускатной крышей, с севера. Помещения внутри разделены каменной стеной с тремя арочными проемами. По периметру стен северного помещения была расположена галерея-антресоли для женщин.В 1930–1992 годах здание использовалось не по назначению (детский сад, пошивочный цех, пекарня, фанерная фабрика). В это период неоднократно перестраивалось. Решением Астраханского облисполкома № 484 от 22.08.1990 комплекс, состоящий из здания мечети, помещения для омовения и ворот был признан памятником архитектуры. В 1992 году здание было возвращено верующим. К этому времени михраб и минарет были утрачены, окна растесаны, бывший одноэтажный объем был изменен и разделен перекрытиями на три этажа. В 1997 году при мечети было открыто медресе «Хаджи-Тархан».
В 2000 году началась реставрация мечети. Активная фаза работ пришлась на 2006–2008 годы. Были восстановлены первоначальные объемно-планировочные решения. В 2008 году в реставрации приняли участие специалисты из г. Казани. Стоимость работ составила около 40 млн. руб. и была выполнена за счет пожертвований мусульман Казани и предприятий Татарстана. Находится по адресу ул. Зои Космодемьянской, 41/15.
Мезолит (б.з.б. 12-5 мыңжылдықтар дәуірі)-орта тас ғасыр, палеолит пен неолит аралығындағы тас дәуіріне жататын кезең. Бұл кезең аз зерттелген. Бұл терминді 19 ғасырдың 70 жылдарының аяқ кезінде швед ғалымы О.М.Торелль енгізді. Еуропа мезолитті шамамен б.з.б. 9-5 мыңжылдықтарды, Таяу Шығыста ол б.з.б 10-7 мыңжылдықтарды қамтиды. Ғалымдар арасында мезолиттің тарихи-мәдени, хронологиялық шегі жөнінде әртүрлі пікірлер бар. Материалдық мәдениеттің даму тұрғысынан қарағанда мезолит палеолиттің жалғасы болып табылады, бірақ бұл бұл дәуіріде өнім өндірудің алғышарттары қалыптаса бастайды, ол өз кезегінде мезолитті неолит дәуірімен тығыз байланыстыра түседі. Сондықтан бірқатар археологтар бұл термин орнына эпипалеолит (палеолиттен кейінгі), ал кейінгі мезолитке протонеолит сөзін қолданып келді. Кейбіреулері жоғарғы палеолит пен мезолитті қосып миолит деп те атады. Мамандардың көпшілігі тас өңдеу техниасындағы ерекшеліктер арқылы мезолитті басқа дәуірлерден ажыратуға болады деген пікірді ұстанды. Тас құралдарын дайындау мезолитте одан әрі жетіле түсті. Сегмент, трапеция, үшбұрыш түріндегі ұзындығы 1-2 см геометриялық шақпақтас құралдары шыға бастады. Палеолиттен мезолитке көшу ауа райындағы өзгерістерге, ең алдымен, бірнеше мыңжылдықтарға созылған мұз дәуірінің аяқталуына байланысты б.з.б.
Объяснение:
СДЕЛАЙ ОТВЕТ ЛУЧШИМ