Индустриялык коом — «бүгүнкү типтеги» коомдук системалардын келип чыгышын мүнөздөгөн социологиялык теория түшүнүгү. Индустриялык коом жаңы доордун мезгилинде Батыш Европада калыптанып, 20-кылымдын 50-60-жылдарында кеңири таралган (Р. Арон, У. Ростоу, Д. Белл жана башкалар) концепция. Бул терминдин чыгышы А. Сен-Симонго таандык. Индустриялык коомдун структураларынын тарыхый калыптануусу модернизация концепцияларында изилденет. Индустриялык коомдо төмөнкү процесстер байкалат: өндүрүшгү механикалаштыруу жана автоматташтыруу, техникалык жаңыртууларды колдонуу, шаарлардын өсүшү, байыркы коомдук түзүлүштөр (патриархалдык үй-бүлө) жоюлуп, балдардын төрөлүшүнүн төмөндөшү, билим алуу түрлөрүнүн пайда болушу, урбанизация, базар экономикасы, ишкерлердин социалдык топтору жана жалданма жумушчулар, демократия жана укуктук мамлекет менен мүнөздөлгөн өнөр жай коомунун өнүгүшү жана башкалар Индустриялык коом либералдуу коомдордо да, ошондой эле авторитардык-этатисттик режимдерде да өкүм сүрө алат. 20-кылымдын аягында Индустриялык коомдон постиндустриялык коомго өтүү башталды. Индустриялык коом социалдык системалардын эволюциясынын бүткүл-дүйнөлүк тарыхый процессинин бир баскычы катары каралат.
В отличие от восточного пути, имевшего универсальный характер, западный путь был явлением своего рода уникальный, скорее исключением из общего правила. Однако надо иметь в виду, что именно западное общество стало «локомотивом истории», именно европейские государства в короткий исторический срок обогнали значительно раньше возникшие восточные и в решающей степени определили весь ход человеческого прогресса.
Ведущим государствообразующим фактором на территории Европы было классовое разделение общества. Здесь на стадии протогосударства, формой которого была «военная демократия», происходило интенсивное формирование частной собственности на землю, а также на другие средства производства – скот, рабов.
Ф. Энгельс отмечал, что в наиболее «чистом» виде это можно наблюдать на примере Древних Афин; где государство развивалось, частью преобразуя органы родового строя, частью вытесняя их путем внедрения новых органов, заменив их постепенно настоящими органами власти. Место «вооруженного народа» занимает вооруженная «публичная власть», уже не совпадающая с обществом, отчужденная от него и готовая выступить против народа.
Объяснение:
Молящиеся- монахи и простые люди и богатые люди
Трудящиеся- крестьяне