Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Еще до реформ отдельные отрасли гос. управления, а также управления отдельными территориями стали поручаться боярам. Так появились первые приказы – учреждения ведавшие отраслями гос. управления ил отдельными регионами страны. Оформление приказной системы позволило централизовать управление страной.
Стала складываться единая система управления на местах. На местах управление было передано в руки губных старост, избиравшихся из местных дворян, земских старост, городовых приказчиков. Таким образом в середине 16 века сложился аппарат государственной власти в форме сословно-представительной монархии. Общая тенденция централизации страны вызвала необходимость издания нового свода законов – Судебника (1550). Составители внесли изменения связанные с усилением центральной власти.
Реформы 50-х годов 16 века укреплению Российского централизованного многонационального гос-ва. Они усилили власть царя, привели к реорганизации местного и центрального управления, укрепили военную мощь страны.
(нашла только в 16)