Объяснение:
Ғалымдар алғашқы адамды “епті адам” (австралопитек) деп атайды. “Епті адам” Кения жеріндегі Олдувай шатқалында (Африка) табылған. Бұдан 1 млн 750 мың жыл бұрын өмір сүрген. Алғашқы адамның кәсібі терімшілік пен аңшылық болды. Баспаналары – үңгірлер. Ертедегі адамдардың ұжымы тобыр деп аталады.
Питекантроптың қаңқасы алғаш рет 1891 жылы Ява аралынан табылды. Ол бұдан 1 млн жыл бұрын өмір сүрген. Адамзат дамуында бұдан кейінгі сатыда Солтүстік Қытайдан табылған синантроп (“Қытай адамы”) тұрады. Синантроп бұдан 500 - 200 мың жыл бұрын өмір сүрген. Питекантроп пен синантропты “тік жүретін адам” деп атайды.
Еліміздің аумағында алғашқы адамдар бұдан 1млн - дай жыл бұрын пайда болған. Мұны Арыстанды өзенінің бойынан (Жамбыл облысы) және Қаратаудан (Оңтүстік Қазақстан) табылған еңбек құралдары дәлелдейді. Қазақстан аумағында өмір сүрген алғашқы адамдар – питекантроптың замандастары.
Орта тас ғасырында (б. з. б. 100 - 40 мың жыл аралығында) өмір сүрген адам алғаш рет Неандерталь (Германия) жерінен табылған. Сондықтан ғалымдар оған неандертальдық деген атау берген. Ол тастан, сүйектен, ағаштан құралдар жасай білген, шақпақ тастармен от жағуды үйренген.
Неандертальдықтың басы еңкіш, мойны қысқа, ал тістері аса ірі болған. Оның сөйлеу қабілеті толық қалыптаспаған. 1938 жылы Өзбекстанның Тесіктас үңгірінен неандерталь баланың сүйегі табылды.
Алғашқы еңбек құралдары қазғыш таяқ, үшкір тас, шоқпар болды. Алғашқы еңбек құралдары негізінен тастан жасалып, өте қарапайым болған. Алғашқы адамдар еңбек құралдарын жасау үшін қолға ұстауға ыңғайлы тастарды таңдап алды.
Кейінгі тас ғасырында (б. з. б. 40 - 12 мыңжылдықта) адамзат дамуының жаңа кезеңі басталды. Адамзат жердің барлыққа жуық аумағын игерді. Қажырлы еңбектің нәтижесінде бұдан 40 - 30 мың жыл бұрын неандертальдықтан кейін “саналы адам” пайда болды. Оның миы ”епті адамның” миынан екі есе үлкен болды. Адамның жетілуінде еңбек шешуші рөл атқарған. Адам еңбек арқылы жетіліп, оның қолы, сөзі, миы дамыды. Қазіргі адамға ұқсас адамдар қалыптасты.
“Саналы адамның” сүйегі алғаш табылған жер Кро - Маньон үңгірі (Франция) болғандықтан, ол кроманьондық деп аталды.
“Саналы адам” тік жүруді, анық сөйлеуді меңгеріп, сөздік қорын жетілдіріп отырды. Рухани жағынан жетіле түсті. Үңгір қабырғаларына салынған суреттер бұған дәлел болады. Діни наным - сенімдері қалыптаса бастады, адамды жерлегенде түрлі әшекей заттарын бірге көмген.
Адамдар қарапайым еңбек құралдарын пайдалануды үйренген соң, табиғатқа тәуелділігі азая бастады. Жеміс - жидектерді терді, жеуге жарамды тамырларды қазып алды, құстардың жұмыртқаларын жинап қорек етті. Мұндай кәсіп терімшілік деп аталды.
Алғашқы адамдардың келесі кәсібі аң аулау болды. Олар негізінен мамонттарды, бизондарды, маралдарды, жабайы жылқыларды, үңгір аюларын аулады.
Қаратау үңгірінің тұрғындары домалақ малта тасты екі жағынан егеп, жүзі өткір, ирек ара секілді құрал жасай білген. Мұндай құралды чоппинг деп атайды. Бұл құралмен онша жуан емес ағашты кескен.
Алғашқы адамдар ұстауға ыңғайлы тасты жарып, бөлшектеп, жүзін өткірлеген. Бұл қару чоппер деп аталады. Онымен таяқты ұштады, өлтірген аңдардың денесін боршалады, терісін сылды.
Алғашқы адамдардың еңбек құралдарын, тас өңдеу техникасын, бұйымдардың жетілдірілуін зерттеген археологтар тас дәуірін үш кезеңге бөледі: палеолит – ежелгі тас ғасыры (б. з. б. 2 млн 500 мың – 12 мың жыл) (2011 жылғы баспада б. з. б. 2 млн 600 мың – 12 мың жыл деп көрсетілген), мезолит – орта тас ғасыры (б. з. б. 12 - 5 мың жыл), неолит – жаңа тас ғасыры (б. з. б. 5 - 3 мың жыл). Бұл үш кезеңнің әрқайсысы өзінен бұрынғысынан неғұрлым жетілдірілген еңбек құралдарымен ерекшеленеді.
Список типов гладиаторов включает различные типы гладиаторов в зависимости от их вооружения, а также термины, которые употребляли по отношению к различным должностям, связанным с гладиаторской подготовкой и боями.
Основные типы гладиаторов
Бестиарий— гладиатор, предназначенный для боя с хищниками. Первые бестиарии были слабо вооружены, ими обычно делали осуждённых на смерть преступников. Они принадлежали к категории наименее подготовленных гладиаторов и не пользовались уважением зрителей.
Велит— гладиатор, вооружённый дротиками. Гладиаторы-велиты следовали вооружением и тактикe древнеримских лёгких пехотинцев-велитов, по аналогии с которыми и были названы.
Гопломах— довольно распространённый тип гладиатора. Своим снаряжением имитировал греческих гоплитов. Доспехи гопломаха состояли из шлема, маленького круглого щита-пармы или большого легионерского щита, сделанного из одного листа толстой бронзы , стёганных обмоток на обеих ногах или высоких поножей , доспеха для предплечья-маники на правой руке. Шлем гопломаха имел широкие поля, забрало с решёткой, верховья с плюмажем. По бокам шлема вставляли перья. Вооружён гопломах был копьём-гастой и кинжалом-пугио. Копьё позволяло гопломаху вести бой на дальнем расстоянии.
Галл— тип гладиаторов периода Республики. Были экипированы копьём, шлемом и небольшим галльским щитом.
Димахер — довольно редкий тип гладиатора.Доспехи димахера состояли из шлема, коротких поножий и кольчуги. Шлем имел закрытое забрало с решёткой и широкие поля. Был вооружён двумя кривыми мечами-махайрами , или кинжалами-сикам.
(Точно неизвестно, какой тип гладиаторов был противником димахера на арене.)
Эквиты — тип гладиатора, что сражался на коне. В отличие от большинства гладиаторов, дерущихся голыми по пояс, эквиты носили туники без рукавов, подпоясанные поясом. Доспехи эквита состояли из шлема, кавалерийского круглого щита-пармы диаметром 60 см и доспеха для предплечья на правой руке.Шлем имел широкие поля, забрало с решёткой и не имел верховья. По бокам вставлялись перья. Иногда эквиты надевали чешуйчатый доспех. Вооружён эквит был копьём-гастой и гладиусом.
Мирмиллон — один из самых распространённых типов гладиаторов. Согласно одной из версий, своё название эти гладиаторы получили потому, что на шлеме они носили изображение рыбы «мормир». Следует иметь в виду, что сейчас «мормирами» называют африканских пресноводных рыб. Сами мирмилоны, предположительно, произошли от гладиаторов-галлов. Доспехи мирмилона состояли из шлема, наруча на правой руке, короткойпоножи на левой ноге, щита — скутума. Панциря у него не было, дрался обнажённым до пояса, что давало возможность продемонстрировать публике мощный торс и мышцы. Шлем мирмилона имел широкие поля, забрало с решёткой и характерный гребень в виде рыбы, который мог быть посеребрён. Дрался мирмилон обычным мечом римской пехоты — гладиусом.
Фракиец— один из самых распространённых типов гладиаторов. Достоверно, этот тип гладиаторов появился в результате появления в I веке до н. э. большого количества военнопленных фракийцев. Снаряжение этого типа повторяло национальное фракийское: вооружён он изогнутым кинжалом-сико, доспехи состояли из шлема, стёганных обмоток на обеих ногах, высоких поножей, небольшого прямоугольного сильно выгнутого щита и наруча на правой руке. Шлем фракийца имел широкие поля, забрало с решёткой и характерного верховья в виде грифона — одного из символов богини мести Немезиды.
мне сочинение на тему мой карантин 2 причастных оборота 2 деепричастных оборота 4 числительных и 1 местоимению каждого разряда (и напишите как выделяется это))