Международные отношения в XVI-XVIII веков сводятся к таким характеристикам:
• Европа является лидером всего мирового сообщества, и в экономике, и в науке, и в политике, и тем более, войне (потому что в Европе уже промышленный переворот (речь о Западной Европе), как и в Северной Америке, так этот регион стал преобладать в развитии).
• Ощущение превосходства Европой определило тягу к экспансии своей формы управления и институтов на остальное мировое сообщество; отсюда появился мировой рынок, колонии, полуколонии.
• Международные отношения этого периода перестали существовать только в регионах, они приобрели глобальный, общемировой характер.
• Гегемонами международных отношений были крупные западноевропейские государства, имеющие множество колоний и решающие судьбу остального мира.
• Акторами международныз отношений стали новообразовавшиеся национальные государства, а не отдельные сеньориальные владения.
• Цели и методы в дипломатии стали буржуазными – в основе всего лежит «национальный интерес» (эта концепция сформулирована в период реализма и подразумевает разрыв со средневековыми взглядами на международные отношения.
• Государство теперь развивалось и экономически, и в рамках военной мощи, поскольку эти отрасли стали быть связаны. Соответственно, государства, как субъекты международных отношений, стали использовать экономические рычаги для достижения своих стратегических целей и интересов.
Империалистік дәуірде жеке елдердің біркелкі дамымауының нәтижесінде бірінші дүниежүзілік соғыс болды. XX ғасырдың басында халықаралық жағдай күрт шиеленісіп, ірі мемлекеттер арасындағы бақталастық күрес күшейді. Англия дүниежүзілік шеберхана атанған дәрежесінен өнеркәсібі дамудағы бірінші орнынан айрылды. Елдің басын біріктіру арқасында және Француз–прусс соғысының нәтижесінде бес миллиард марк контрибуция алған Германия өз экономикасын жедел дамыту мүмкіндігіне жетіп, өнеркәсіп өнімдерін шығаруда Англияны үшінші орынға ығыстырып, дүние жүзінде АҚШ-тан кейінгі екінші орынға шықты. 1912 жылы мысалы, Германияда 17,6 миллион тонна шойын қорытылса, Англияда 9 миллион тонна ғана болды. Экономикалық қуатының шапшаң өсуін пайдаланған жас герман империалистері жаңа нарықтық аймақтарды алуға, отарланған жерлерді қайта бөлісуге, еуропалық континентте билік жүргізуге тырысты.Германияның күшеюі Еуропадағы басқа ірі мемлекеттерді абыржытты. Әсіресе отарлап алған жері жеткілікті әрі өнеркәсібі ерте дамыған, байырғы империалистік елдерді ― Франция мен Ресейді қатты алаңдатты. Оның үстіне герман–австриялық одақ шартына қол қойылды, оған Италияның қосылуы жас герман империалистерінің Еуропадағы салмағын күшейтті. Осы құрылған үштік одаққа жауап ретінде орыс-француз одағы пайда болды. Бұл еуропалық мемлекеттерді екі антогонистік топқа бөліп, екі жақты шешуші шайқасқа дайындыққа кірісті.
Объяснение:
2- дворяне
3- подушная подать
4-
5- ремесло
6- уции (наверное)