Гунны — племена монгольского происхождения, в I—II вв. начавшие свой путь от границ Китая на Запад.
В IV в. они вторглись в степи Восточной Европы и разгромили «союз племен», или т. н. «государство» Германариха. Гунны создали свой «союз племен», в который вошли многие германские, аланские и сарматские (иранские) племена, а также славянские племена Восточной Европы. Гегемония в союзе была то у одной, то у другой племенной группы кочевников.
Пика своего могущества они достигли при Атилле в середине V в., когда гунны чуть не сокрушили Западную Римскую империю. После смерти вождя союз распался, но и в VI веке племена кочевников оставались могущественной военной силой. Ромеи на своих границах использовать подразделения «варваров»: из гуннов в VI в. состояли пограничные отряды Сакромантизиев и Фоссатизии (Sacromontisi, Fossatisii), о чём сообщал Иордан.
Гунны, как федераты, так и наемники, воевали на стороне империи в Италии и Африке, на Кавказе, а с другой стороны, их можно видеть и в составе войск шахиншаха Ирана. Боевое качество этих кочевников ценилось римлянами, и использовалось ими..
Қазақ хандығы Қасым хан кезінде жақсы дамыды. Ол мемлекеттің саяси, әлеуметтік, экономикалық қуатын арттырды. Оның кезінде заң шығарушы ру басшылары мен сұлтандар съезі болып тұрды. Қасым хан кезіндегі ең маңызды жайт ол қазақ халқынын 1 млн-ге асуы.
Қасым ханның сыртқы саясатындағы негізгі бағыт бұрынғысынша Сырдария бойындағы қалаларды өзіне қаратып алу жолындағы күрес болды. Осы арқылы өзіне қарасты қазақ жерін кеңейте түсті. «Тарихи-Рашиди», «Шайбани», т.б. деректемелердегі мәліметтерге қарағанда, Қазақтардың этникалық территориясының негізгі аудандары қазақ хандығына Қасым хан тұсында біріктірілген» . XVІ ғасырдың екінші он жылдығында Қасым хан ұлан-байтақ қазақ территориясын өз қол астына қаратты. Бұл кезде хандықтың шекарасы Оңтүстікте Сырдария алабын қамтып, Түркістан аймағындағы қалаларды басып алды.
Объяснение:
