Әке – асқар тау. Отбасында әкенің орны бөлек. Әке – сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап-бағуға да, жақсы тәлім-тәрбие беруге де міндетті адам. Әке – бала үшін асқар тау. Әке қамқорлығы дегеніміз – отбасы мүшелерін әртүрлі пәле-жаладан қорғап отыратын қасиетті ұғым. Сондықтан әкені сыйлау, оған үлкен құрметпен, ілтипатпен қарау баланың парызы болмақ.
Ақын Жарасқан Әбдірашевтың әке десе – ауылы, ауыл десе – әкесі есіне оралатын перзенттік жүрегі дамылсыз соққан.
Қашан да қамқор болған сан үмітке,
Өтермін сақтауменен салтыңды әсем.
Көнбей ме көңіл шіркін кәрілікке,
Өкпелеп қалмайсың ба «қартым” десем!
Ақын үшін, «бір ауылдың бәйтерегі» – өмірдің ащы-тұщысын халқымен бірге татқан әкесі. Сондықтан ол әкеден алатын тәрбие де салиқалы болмақ.
Әке – ұрпақтың панасы, үйдің басшысы, әрі тәрбиешісі. Ол тек бір отбасының ғана емес, ауылдың, рудың қамқоршысы, ел ағасы. Өмірге келген баланың әрбір сәтті қадамы әке үшін үлкен мәртебе, зор мақтаныш болмақ. Сондықтан да әке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу баланы тек жақсы болашаққа ғана әкеледі. «Әкеге бағыну – аллаға бағыну» депті Мұхаммед пайғамбарымыз. Демек, әкені ренжітпей оның айтқанының үдесінен шығып отыру әрбір перзенттің басты парызы екен.
Егер мен қайың ағашы болсам... Егер мен қайың ағашы болсам мен көп пайда тигізер едім.Ең бірінші - мен ең сұлу ағашпын.Айналаға көрік беремін, қалада да ауылда да көлеңке түсіремін. Ауаны зиянды заттардан тазартамын.Менімен бірге селфи жасауға бәрі құмар.Мен өзімнен жағымды энергия бөліп ,адамдармен сырласам,олар жеңілдеп,менен күш-қуат алады, Менің шырыным-ең экологиялық таза, дәруменді шырын. Менің жапырақтарым мен қабығым да түрлі дертке дауа. Тіпті бүршігім де асқазан ауруының мың да бір емі.
Ата-аналар, біз әлемде өз тіршілігін қарыздармыз. Біз дүниеге келмес бұрын, олар бізге қамқорлық. Біздің ата-аналар - бұл олар әжелері айналады, тіпті, біз бей-жай ешқашан адамдар. Бұл әлемдегі сенімді және адал-ақ біреу бар екенін екіталай!
Сондықтан, менің ойымша, балалар ата-аналарын бағалаймыз емес кезде, оған тосын таба мерекелер құттықтап жоқ оларды ренжітуге, олар денсаулығына мүдделі емес. Әрине, барлық балалар өскенде, молшылықты болуға мүмкіндігінше тез көріңіз, ал кейде ол олардың ата-аналары тым көп түсіну және бақылау емес, бұл, меніңше. Мүмкін ата-аналар кейде қажетті артық алаңдатты. Бірақ мен оларды түсінуге болады - олардың иығына айтарлықтай өмір тәжірибесі, олар жай ғана олардың балалары ауру мен қатені болдырмау көмектескім келеді.
Кейде балалар мен ата-аналар, жылы және сенімді қарым-жоқ. олардың уақыты, күту және қолдау - Бірақ әлі күнге дейін, мен бірде-бір ата атындағы берді жақсы нәрселерді ұмытып тиіс деп есептейміз. Тек осылай ғана біз өседі және ересек өмірге дайын болуға. Ал ата-аналар мәңгілік емес және кез келген өскелең алу емес. Ал қажет болған кезде, оларға көмектесу үшін шамамен күрделі ештеңе жоқ. Ол, олар біз үшін жасадық барлық үшін шынайы алғыс, тіпті баж емес.
Әке – асқар тау. Отбасында әкенің орны бөлек. Әке – сол шаңырақтың бар ауыртпалығын көтеретін, асырап-бағуға да, жақсы тәлім-тәрбие беруге де міндетті адам. Әке – бала үшін асқар тау. Әке қамқорлығы дегеніміз – отбасы мүшелерін әртүрлі пәле-жаладан қорғап отыратын қасиетті ұғым. Сондықтан әкені сыйлау, оған үлкен құрметпен, ілтипатпен қарау баланың парызы болмақ.
Ақын Жарасқан Әбдірашевтың әке десе – ауылы, ауыл десе – әкесі есіне оралатын перзенттік жүрегі дамылсыз соққан.
Қашан да қамқор болған сан үмітке,
Өтермін сақтауменен салтыңды әсем.
Көнбей ме көңіл шіркін кәрілікке,
Өкпелеп қалмайсың ба «қартым” десем!
Ақын үшін, «бір ауылдың бәйтерегі» – өмірдің ащы-тұщысын халқымен бірге татқан әкесі. Сондықтан ол әкеден алатын тәрбие де салиқалы болмақ.
Әке – ұрпақтың панасы, үйдің басшысы, әрі тәрбиешісі. Ол тек бір отбасының ғана емес, ауылдың, рудың қамқоршысы, ел ағасы. Өмірге келген баланың әрбір сәтті қадамы әке үшін үлкен мәртебе, зор мақтаныш болмақ. Сондықтан да әке ақылымен жүру, ешкімнің ала жібін аттамай, адал ғұмыр кешу баланы тек жақсы болашаққа ғана әкеледі. «Әкеге бағыну – аллаға бағыну» депті Мұхаммед пайғамбарымыз. Демек, әкені ренжітпей оның айтқанының үдесінен шығып отыру әрбір перзенттің басты парызы екен.