Менiң атым Аcя. Мен сiзбiн менiң шығармамында менiң қалаулы американдық жазушы Волта Витманым туралы әңгiмелегiм келер едiм. Мысалы, ол дастандарға аса көп жазды "Мен Америка естимiн өлең айтады", "Шөптiң жапырақтары", "Таныстыратын әлем бөпе". Оның бiрiншi дастаны қашан ол басып шығарған әр түрлi пiкiрлер шақырды. В.Витман американдық адамдар және олардың жұмысын мадақтады. Ол ересек өмiрдiң рухы және өмiрдiң олардың әдемiлiгiн мадақтады. Витман жүрекке романтик болғандығымен. Оның поэзиясы Романтиковтың басқа жазушылары поэзия тәрiзденбедi. Мысалы, егер ол өмiр сүрiлiп болар едi болса, маған болып көрiнедi, ол американдық адамдар туралы өз дастанын қайта басып шығарды және жұмыс астронавттарының тiзiмiне, кәсiпкер, менеджер, дизайнер қосар едi тағы басқалар.
Ана! Ана! Ана! «Ана» дегенде толқымайтын жүрек, толғанбайтын жан жоқ. Осы үш қана әріптен тұратын «ана» сөзінің астарында ұшан теңіз ой жатыр. Ана — әрбір а үшін ең ыстық, жанға жақын, мағыналы да қастерлі сөз. А алғаш дүние есігін ашқанда ананың ақ сүтімен бойына нәр алады, ана құшағына еніп, ана мейіріміне бөленеді. Адамның аузынан шығатын ең алғаш сөзі де – «ана». Міржақып Дулатов ағамыз айтқандай, бізді сүйетұғын, күйетұғын, әрқашан қамымызды ойлап жүретұғын абзал жанды адам, бұл – ана. Алдыңа қойған мақсатыңа жетуің үшін ана жанын қиюға да дайын. Ана баласының үлгілі азамат боп өсуі үшін бар күшін салып, тер төгеді. Ананың махаббатына, құдіретіне тамсанған талай ақын әнін арнап, жырын жазып, талай жазушы қалам тербеген.
«Анаңды меккеге үш арқалап барсаң да, қарызын өтей алмайсың» деген дана қазақ халқы. Шынында да, осыншама қиналып, көз жасын төге жүріп, бізді өсірген анаңа қолыңнан келгеніңнің бәрін істесең де, оның бәрі анаңның түн ұйқысын төрт бөлген бір күніндей ғана. Өз парызыңды өтеу, бұл – ана алдындағы парызды өтеу.Қаншама байлық иесі болсаң да, әлемге әйгілі адам болсаң да, анаңды, оның саған жасаған жақсылығын ұмытпау – сенің өмір бойындағы борышың. Қай адам қолынан келген сый – құрметін жасамады десеңші, шіркін! Бірақ соның бәрі анаңның бір ауыз жылы сөзіне де жетпейді. Дүниенің нұры, өмірдің гүлі, қызықтың қызығы – ананың қолында. Ана бір қолымен бесік тербетсе, екінші қолымен әлемді тербетеді.
Қорыта айтқанда, барлық адам ана алдындағы парызын өтеп, ақ сүтін ақтап, ананың шашына ақ түсірмей, тек осы киелі жандардың бақытты болуын ойлау керек. Себебі ең бақытты адам – анасы бар адам. Жер бетіне жақсылық нұрын себетін аналарымыз аман болсын!