Қауын – ыстыққа төзімді, жарықсүйгіш, шөлге шыдамды, біржылдық өсімдік. Дәрумендер мен қант құрамы бойынша қауын тіпті қарбыздан да асып кетеді. Қауынды да жаңа піскен күйінде жеңсік ас ретінде қолданады. Жемістері қайта өңделген күйде кеңінен қолданылады. Қауыннан бал, цукаттар, тосап, мармелад дайындайды. Оларды кептіреді және қақтайды. Қақталған қауындарды «қауынқақ» деп атайды, олар ұзақ уақыт бойы сақталады. Дәндерінен жоғары сапалы тағамдық май өндіреді. Қауын халық медицинасында белгілі бір мағынаға ие. Оның құрамында фолий қышқылы болатындықтан, қан аздық ауруларында кеңінен қолданады. Жемістерін туберкулез, бронхит, ревматизм ауруларында қолданады және жүрек-қантамыр ауруларында, бүйрек пен бауырдың дерттерінде қолдану ұсынылады. Ежелден-ақ қауын шырынын ішек құрттарына қарсы ем ретінде, тамақ аурулары мен созылмалы жөтелге қарсы қолданады.
Жыл құстары келді деп, Балдырғандар мәз болды. Қос қанатты желпілдеп,Құстар тойын құттықтар,
.Қуанамыз қолдаймыз. Ұя жасап құттықтап, Біз оларды қорғаймыз. Көлге үйрек – қаз қонды Аққу Құс сұлуы аққумын. Табиғат көркін сыйлаған. Мылтығын кезеп еш мерген, Атуға көзін қимаған. Сұлулықты паш етіп, Жырлаған талай ақындар, Нәзік үнді, көл көркі, Құс патшасы мен болам. Бұлбұл Мен еркін бақытты бұлбұлмын, Бұлағын тасытқан ән – жырдың. Тамаша тамылжып шырқаймын, Шаттығын тауыса алмай әр күннің.
