Есть такое суеверие: если в семье не рождаются джигиты – наследники рода, то девочек нарекают такими именами как Ултуган (рожденная мальчиком) или Улболсын (пусть будет мальчиком).
Так же существуют другие приметы, например: соль у казахов не сыплется понапрасну. Рассыпанная соль - повод к переживанию: рассыпается достаток, намечается ссора.
У казаха-путника не принято спрашивать: «Куда направляешься?». Зато принято приветствовать его со словами «Удачи!» и желать счастливого пути.
Нельзя спать на закате: в это время сражаются царство Света и царство Тьмы! – говорят наши поверья.
Не принято подавать гостям еду в поврежденной, треснутой, ущербной посуде. Говорят, что к такой посуде обязательно прикладывается вечно голодный шайтан. Вместе с этим в казахском доме следят за тем, чтобы не гремела посуда: от такого шума благосостояние убегает прочь и счастье обходит дом стороной.
Бар мұндай жорамал: егер отбасында туыла жігіттер – ның түрі, онда қыз нарекают сияқты ұлы тұлғалардың есімдерімен Ұлтуған (туған бала) немесе Ұлболсын (болсын бала).
 Жоспар:
1.Кіріспе:Қиястың әкесінің майданға кетуі
2.Негізгі бөлім:Анасының сырқаттанып жатқаны
3.Қорытынды:Нағыз еңбекқор Қияс
Кияс ол акылды бала.Кияс егіс басына келгенде күннің де алкызыл шапағы жер бетіне тарай бастаган еді.Бала су құып үйренген және жер казып үйренген. Оның бәрің әкесі үйреткен.Бір күні әкесі майданға кетіп қалған ал анасы ауру.Қияс ішінен сөйлеп отырды «Алдымен құлақ арықты шығыс бетіндегі атыздарды суарамын» деп ойлады.КИЯС анасы ауру ишиненде жылады.»бұл жерді меңін қалай да бітеуім кекек» деп ойлады ол іштей……
Қиястың әкесі майданға кетеді.Ал анасы қатты ауырып жатады.Сол анасын көрген бала Қияс анасын қатты уайымдайды.Бірақ оған қарамастан бала Кияс анасына көмек қылып,еңбек етеді.Ол жерге әр жыл сайын тары егіп,колхоз жинап,терін төгіп,жейтін нан табады.Бала Қияс әкесінің жанында болмасада әкесі үйреткен жұмыстарын үлкендерше істейді.Міне,Қиястың еңбекқор екенін осы мәтінен-ақ табуға болады.Бірақ қазір Қияс сияқты балалар аз