Перевод.
Менің мектептегі өмірім.
Менің мектебімде қызық көп. Менің есімім – Регина, мен № 21 мектептің 8 – ші сыныбында оқимын. Жасым 14 – те. Мен көптеген олимпиадаларға қатысамын.
Бізде мейірімді ұстаздар көп. Менің сүйікті ұстазым – Наталья Михайловна, математика пәнінің мұғалімі. Ол қатал болғанымен, өте жақсы мұғалім. Өз ісінің маманы және әрқашанда көмек қолын созуға дайын. Сыныбымыз өте шулы болғандықтан басқа мұғалімдер бізге жиі шағым түсіреді. Бірақ мен өз сыныптастарымды шын жүрегіммен жақсы көремін. Осы сегіз жыл ішінде бір – бірімізге бауырдай болып кеттік. Менің ең жақын достарым: Әйгерім, Ілияс, Дамира және Артем. Менің сүйікті пәндерім - математика және дене шынықтыру. Біздің мектебімізде кітапхана, асхана, екі спорт залы, мұражай, хореография залы, медицина кабинеті бар. Менің мектебім маған ұнайды.
Отанға, сол Отанның жүрегі — Москваға, қатерлі, қатал жау суық қолын созған кезде, сіздің атыңыз қараңғы түнде тұнық аспанға атылған жай оғындай жарқ ете қалды. Майдандағы әскерлерге нұрын шашты.
Ол — мың басы. Мың қолды бастаған отыз бір жастағы Момышұлы — Намысұлы боп шыға келді. Отанның әрбір адым жері үшін табан тіреп, қайсарланып, өжеттеніп тұрып алды. Қоршаудың өзін ерлікпен, өжеттікпен қаймықпай бұзып өтті.
Сол шақта астананы қорғаған мыңдар мен миллиондар арасынан «Момышұлының батальоны» өзгеше аталды, ерекше көзге түсті.
Оны генерал И.В.Панфилов мақтады. Газеттер жазып жатты. Ер еліне еткен еңбегін ерекшелігім демей, еліріп мақтан етпей, сол бір табиғи қалыпта қала білді. Мұнда ерлікке тән азаматтық көрінді. Сөйтіп, Бауыржан бастаған батальон Москва түбіндегі шайқаста асқан ерлік көрсетті. (113 сөз)