Ертеректе бір қарияның балаларының аты Қамысбай, Қасқырбай, Қойбай, Қубай, Субай, Қайрақбай, Пышақбай, Баубай, Балтабай екен. Балтабайы үйге келін түсіріп, сол жаңа түскен жас келінді сынамақ болған атасы өзеннің ар жағынан сасқалақтап жүгіріп келіп: «Судың ар жағында, қамыстың бер жағында қойды қасқыр жеп жатыр. Жылдам ауылға хабар бер. Балтабай пышақ қайрап әкеліп, адал бауыздап алсын. Мен қасқырды қуып кеттім», - депті. Мұнысы - «қысылтаяң шақта келінім көргенсіздік танытып, өзінің қайын аға, қайын атасының атын атап қояр ма екен?» деген ойы ғой. Сөйтсе, келіншек не істепті десеңші, шапшаң төбеге жүгіріп шығып, күйеуіне: «шапқы-ау, шапқы, шапшаң кел. Сарқыраманың ар жағында, сылдыраманың бер жағында маңыраманы ұлыма жеп жатыр. Атам: «жаныманы білеуітке жанып әкелсін» дейді. Өзі ұлыманы қуып кетті», - депті
ответ: мысалы: Бірінші сөйлем «Менің ойымша, зар заман өлеңінде қазақ халқының орыстарға тәуелді болғанын көре аламыз.
Екінші сөйлем «Себебі, мен оны былай түсіндіремін…
ол кездСССР заманында дым білмейтін орыстар таққа отырып үлкен елді басқарған жәнеде қазақтарды құл қылған.
Үшінші сөйлем «Оны мен мына фактілермен, мысалдармен дәлелдей аламын
орыс₋бүркіт қазақ₋түлкі.
Соңғы сөйлем «Осыған байланысты мен мынадай қорытынды шешімге келдім
қорытындылай келе қазақ халқы бұл қиындықтарды артқа ысырып өзінің егемендігін ала алды
