Аудармасы:
Арал теңізінің экологиялық проблемасының көптеген салдары бар.
Судағы тұздың концентрациясы 14 есеге артты. Теңіздің бұрынғы түбі - үлкен тұзды батпаққа айналды, ал олардың бетінен шыққан тұзды жел жүздеген шақырымға тасып, осы жерлерден алыс жерлердің де эрозиясын тудырады.
Суда тек тұздың концентрациясы ғана емес, сонымен қатар тыңайтылған ауылшаруашылық жерлерінен өзендерге ағатын улы заттардың да концентрациясы артты. Бұл көлдегі кәсіптік балық аулауды жойды - 1980 жылдардан бастап балық аулау тоқтады. Бұрын мұнда сансыз балықтың 32 түрі болған. Тарихта таңқаларлық фактілер белгілі: азамат соғысы жылдары паровоз қазандықтары көмір жетіспеген кезде кептірілген балықпен қыздырылған екен.
Ақбас құмай (лат. Gyps fulvus) – сұңқартәрізділер отряды, қырғилар тұқымдасына жататын жыртқыш құс Қазақстанда негізінен Іле, Күнгей, Теріскей және Жетісуларында (Жоңғар) кездеседі. Бірақ ұясы Шолақ тауларынан ғана табылған. Денесінің ұзындығы 1,12 м, қанатының ұзындығы 68 см, қанатын жайғанда ұзындығы 2,56 м, құйрығының ұзындығы 30 см. Түсі ақшыл сары, қоңыр. Отырықшы құс. Жұп құрып (2 – 5 кейде 20) тіршілік етеді. Ұясын тік жарлардың қуысына бір-бірінен30 – 50 м жерде салады. Көбеюі жөнінде деректер шамалы. Жұмыртқасын ұябасары мен шәулісі кезектесіп басады. Өлекселермен қоректенеді. Ақбас құмайдың таралу аймағы өте аз, саны жылдан-жылға азаюына байланысты Алматы облысының «Қызыл кітабына» енгізілген