Туған жер – адам өмірінде киелі орын алады. Нақты осы жер оны елімен, өткенмен және болашақпен байланыстырады. Міне, сондықтан да тіпті балалық шақтан бастап-ақ адамда отанға деген махаббат сезімі оянады. Әрбіріміз үшін Отан ошақ басынан басталады: туған жер, туған көше, туған қала немесе мен үшін туған кент. Менің Отаным кішкентай болса да, мен үшін аса қымбат жер Бестөбе кентінен басталады. Дәл осы жерде менің көңілді де, шаттықты, уайымсыз балалалық шағым өтті. Үйдің маңындағы аулада ойнағаным және бала-бақшаға барған көше әлі есімде. Сол кезде ол маған өте ұзын болып көрінетін. Мұнда көлік сирек жүретін, бірақ серуендеп жүретін адамдар көп болатын. Иә... Туған жер ұзаққа қиып жібермейтін. Сен әрқашан өзің бармасаң да, оймен қиялдап туған көшені, есіктің алдын, «Қызым, үйге кір...»деген ананың сөздерін еске түсіресің. Жүректің әлсіздүрсілі естіледі. Қазір бойжеттім, бірақ та өмір бойы мен үшін балалық шақтағы туған аула мен көше – менің кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімнің бір бөлшегімін, оның бүгіні мен болашағымын.
Около десяти тысяч лет назад в жизни человека произошли поистине революционные изменения: из собирательства появилось земледелие, а из охоты – скотоводство. Люди научились делать одежду из ткани, лепить глиняные горшки. Более сложным стало и общественное устройствоСовершенствуя охоты и собирательства, первобытные люди все равно испытывали трудности, связанные с недостатком пищи, они были вынуждены постоянно кочевать в поисках животных и съедобных растений. Люди зависели от природы.
Занимаясь собирательством, женщины заметили, что упавшие в землю зерна дикорастущего ячменя или пшеницы дают всходы. Люди стали специально сеять зерно в разрыхленную почву. Так из собирательства возникло земледелие.
Мужчины иногда приносили с охоты детенышей убитых животных. Их можно было выкормить и приручить. Люди одомашнили диких собак, свиней, овец, коз и коров
мен бір как будто бұрыңғы заманда өмір сүрген сияқтымын